Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości,
Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 539/08 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 24 września 2008 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba, Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), Asesor: WSA Inga Gołowska, Protokolant: Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2008 r., sprawy ze skargi W. B., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości, - skargę oddala -

Uzasadnienie strona 1/7

W akcie notarialnym z dnia [...] czerwca 1999r. (Rep. A nr [...] W. B. dokonał sprzedaży na łączną kwotę 944.100,00 zł, przysługujących mu udziałów wynoszących po 1/4 części we współwłasności nieruchomości.

W dniu [...] czerwca 1999r. W. B. złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację PIT-23 oraz oświadczenie, że przychody uzyskane ze sprzedaży tych nieruchomości przeznaczy na cele mieszkaniowe.

Pomimo złożonego przez podatnika oświadczenia, organ podatkowy wystawił tytuł wykonawczy Nr [...] z dnia [...] na kwotę 94.410,00 zł i przekazał go do realizacji organowi egzekucyjnemu.

W dniu [...] kwietnia 2004r. podatnik złożył korektę deklaracji PIT-23, w której zadeklarował podatek dochodowy ze sprzedaży nieruchomości w kwocie 76.850,00 zł, a w dniu [...] czerwca 2004r. złożył w Urzędzie Skarbowym wniosek o stwierdzenie nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości. We wniosku podatnik powołując się na przepisy art. 21 ust. 1 pkt 32 i art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że złożył oświadczenie o wydatkowaniu przychodu na cele mieszkaniowe, tym samym zobowiązanie podatkowe z tytułu sprzedaży nieruchomości stało się wymagalne dopiero po upływie dwóch lat od sprzedaży. Złożenie deklaracji PIT-23 nie uprawniało do wystawienia tytułu wykonawczego i wszczęcia egzekucji, gdyż nie zawierała ona klauzuli na podstawie, której organ podatkowy nabył prawo do prowadzenia egzekucji. Podatnik podniósł także, że wskutek bezprawnego wszczęcia postępowania egzekucyjnego uniemożliwiono mu wydatkowanie zadeklarowanej w oświadczeniu kwoty przychodu ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe.

Pierwotną decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...], którą określono zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym w kwocie 58.850,00 zł i stwierdzono nadpłatę w tym podatku w kwocie 18.000.00 zł, Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] uchylił w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia w celu przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego, co do okoliczności powstania nadpłaty.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego określił wysokość zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomość w dniu [...] czerwca 1999r. w wysokości 58.850,00 zł i stwierdził nadpłatę w kwocie 18.000,00 zł w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Wydając takie rozstrzygniecie organ wziął pod uwagę złożone przez podatnika wyjaśnienia oraz przedłożone przezeń odpisy aktów notarialnych. Na tej podstawie organ doszedł do wniosku, że podatnik wydatkował na cele mieszkaniowe kwotę 175.600,00 zł (akt notarialny z dnia [...] maja 1999r. Rep. [...], obejmujący umowę sprzedaży nieruchomości nr [...] objętej księgą wieczystą nr [...] oraz nieruchomość nr 292/4 objętej księgą wieczystą nr [...]) oraz kwotę 180.000,00 (akt notarialny z dnia [...] Rep. [...], obejmujący umowę sprzedaży nieruchomości stanowiącej zabudowaną działkę nr [...] w K. objętą księgą wieczysta nr [...]). Organ nie uwzględnił natomiast kwoty wydatkowanej przez podatnika na podstawie umowy przedwstępnej z dnia [...] listopada 1999r. (akt notarialny Rep. [...]) wraz z aneksami z dnia [...] stycznia 2000r. i [...]marca 2000r., ponieważ nie doszło do zawarcia umowy przenoszącej własność. W ocenie organu pozostawało bez znaczenia twierdzenie podatnika, że zawarcie umowy ostatecznej nie nastąpiło wyłącznie z powodu braku środków spowodowanego przez bezprawnie prowadzoną egzekucję.

Strona 1/7