Zgodnie zaś z dyspozycją art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ tylko zarejestrowany podatnik ma prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.
Skoro więc w dniu 7 lipca 1999 r. tj. w dniu złożenia żądania stwierdzenia nadpłaty ani w dniu wydawania decyzji przez Urząd Skarbowy skarżący nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług Urząd Skarbowy słusznie odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za maj 1995 r.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu sprawy ze skargi Czesława B. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodek Zamiejscowy w N.-S. z dnia 3 grudnia 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiąc maj 1995r. - skargę oddala.
Pismem z dnia 7 lipca 1999 r. Czesław B. złożył w Urzędzie Skarbowym w Z. żądanie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za maj 1995 r. Żądanie to uzasadnił tym, że w związku z decyzją Dyrektora Urzędu Celnego w C. (...) z dnia 12 listopada 1996 r. określającą wyższą wartość celną sprowadzonego z zagranicy ciągnika siodłowego Urząd Skarbowy w Z. decyzją (...) z dnia 22 czerwca 1999 r. ustalił mu podatek od towarów i usług za maj 1995 r. z tytułu importu tego pojazdu, który - zgodnie z art. 11c ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - stanowi podatek naliczony w rozumieniu art. 19 ust. 2 tej ustawy, a ze względu na to, że wymieniony zakup dotyczył środka trwałego podatek podlega zwrotowi na rachunek podatnika.
Urząd Skarbowy w Z. decyzją (...) z dnia 1 września 1999 r. - wydaną na podstawie art. 207 par. 1 w związku z art. 21 par. 3 i art. 79 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ oraz art. 11c ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - odmówił Czesławowi B. stwierdzenia nadpłaty. Stanowisko swoje uzasadnił tym, że w chwili składania wniosku Czesław B. nie był podatnikiem podatku od towarów i usług i jako taki nie był uprawniony do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z decyzji Urzędu Skarbowego i złożenia deklaracji korygującej VAT-7 za maj 1995 r.
Od decyzji Urzędu Skarbowego Czesław B. wniósł odwołanie pismem z dnia 8 września 1999 r.. uzupełnione pismem podatnika Mirosława K. z dnia 26 listopada 1999 r., w którym twierdzi, że decyzja Urzędu Skarbowego nie zawiera uzasadnienia prawnego, a powołanie w niej art. 11c ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług jest niewystarczające.
Izba Skarbowa w K. Ośrodek Zamiejscowy w N.-S., po rozpatrzeniu odwołania i przeanalizowaniu całości akt sprawy decyzją z dnia 3 grudnia 1999 r. (...), działając na podstawie art. 233 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ postanowiła utrzymać zaskarżoną decyzję w mocy.
W motywacji rozstrzygnięcia podniesiono, że podejmując taką decyzję wzięto pod uwagę, że zgodnie z art. 10 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy zobowiązani są składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe dla podatku od towarów i usług za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, a zobowiązanie podatkowe lub kwotę różnicy podatku przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba, że urząd skarbowy określił je w innej wysokości.