Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Gnojnik w sprawie określenia wzoru formularzy i informacji deklaracji dla celów podatku od nieruchomości podatku rolnego i podatku leśnego w części obejmującej sformułowanie załącznika nr 1 w zakresie sf ormułowania "odpowiedzialność za podanie danych niezgodnych z prawdą jest mi znana (art. 233 § 1 kk)" I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w opisanej wyżej części, II. określa, że zaskarżona uchwała w opisanej wyżej części nie podlega wykonaniu do czasu prawomocności wyroku.
Sentencja

|Sygn. akt I SA/Kr 2225/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 lutego 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba, Sędzia: WSA Grażyna Firek (spr.), Sędzia: WSA Piotr Głowacki, Protokolant: st. referent Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2014 r., sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Brzesku na uchwałę Rady Gminy Gnojnik z dnia 4 grudnia 2003 r. Nr VIII/66/03, w sprawie określenia wzoru formularzy i informacji deklaracji dla celów podatku od nieruchomości podatku rolnego i podatku leśnego w części obejmującej sformułowanie załącznika nr 1 w zakresie sf ormułowania "odpowiedzialność za podanie danych niezgodnych z prawdą jest mi znana (art. 233 § 1 kk)" I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w opisanej wyżej części, II. określa, że zaskarżona uchwała w opisanej wyżej części nie podlega wykonaniu do czasu prawomocności wyroku.

Uzasadnienie strona 1/4

Prokurator Rejonowy w Brzesku wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Gminy Gnojnik nr VIII/66/03 z dnia 4 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzorów informacji i deklaracji dla celów podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego w części dotyczącej zawartego w załączniku nr 1 w/w uchwały sformułowania " odpowiedzialność za podanie danych niezgodnych z prawdą jest mi znana (art..233 § 1 kk)". Strona skarżąca zarzuciła, iż w zaskarżonej części uchwały doszło do rażącego naruszenia prawa materialnego, to jest art. 6 ust 13 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, art. 6a ust 11 ustawy o podatku rolnym oraz art. 6 ust 9 ustawy o podatku leśnym przez nałożenie na podatników obowiązku składania oświadczenie zawierającego pouczenie o odpowiedzialności określonej w art. 233 § 1 kodeksu karnego bez podstawy prawnej oraz domagała się stwierdzenia nieważności w/w uchwały w zaskarżonej części.

W uzasadnieniu wskazano na art. 168 Konstytucji RP oraz art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 18 ust. 2 pkt 8 tej ustawy. Następnie powołano art. 6 ust. 13 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, art. 6a ust. 11 ustawy o podatku rolnym oraz art. 6 ust 9 ustawy o podatku leśnym, które nakładają na radę gminy obowiązek ustalenia obowiązującego wzoru informacji i deklaracji na podatek od nieruchomości, w których zawarte będą dane dotyczące podmiotu i przedmiotu opodatkowania niezbędne do wymiaru i poboru podatku. W ocenie strony skarżącej przepisy te - podane jako podstawa prawna podjętej uchwały - nie dają jednakże organowi uprawnienia do nałożenia na podatnika obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności określonej w art. 233 kodeksu karnego, a zatem sformułowanie zawarte w załączniku nr 1 do zaskarżonej uchwały wykracza poza ramy upoważnienia ustawowego, na jakim opierać mogła się Rada Gminy. Strona skarżąca wskazała następnie na art. 233 § 6 kodeksu karnego, z którego wynika, że przestępstwem jest złożenie fałszywego oświadczenia, na przykład w kwestionariuszach lub formularzach. Warunkiem jednak odpowiedzialności za złożenie fałszywego oświadczenia jest, by przepis ustawy, na podstawie której oświadczenie jest składane, przewidywał możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej. Jeżeli ustawodawca zamierza nadać wymaganym oświadczeniom składanym przez zainteresowane podmioty rygor odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań), to rygor ten wprowadza wprost do ustawy i dopiero wówczas - w razie przeniesienia kompetencji do określenia przez organ samorządu wzoru informacji i deklaracji - możliwym byłoby odwoływanie się przez organ do pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń (zeznań). Przepisy ustawy o podatku rolnym, podatku leśnym i ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie przewidują takiej możliwości, zaś ustawowego upoważnienia dla rady w tym zakresie nie można domniemywać. Jednocześnie w ocenie strony skarżącej pomimo uchylenia kwestionowanej uchwały kolejną uchwałą tj. nr VIII/76/11 z dnia 17 listopada 2011 r. nie zachodzi bezprzedmiotowość postępowania sądowego w tym zakresie, gdyż stwierdzenie nieważności uchwały (lub też jej poszczególnych zapisów) wywołuje skutki od chwili jej podjęcia (ex tunc), a zatem nawet fakt późniejszego zastąpienia uchwały nową uchwałą regulującą tożsamą materię, nie czyni bezzasadnym skarżenia przepisów aktualnie już nie obowiązujących, lecz wadliwych.

Strona 1/4