Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów, w przedmiocie odmowy wszczęcia postepowania w sprawie z wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, , ,
Uzasadnienie strona 16/16

Co oczywiste warunkiem zastosowania tego przepisu będzie to, że najpierw organ wydałby interpretację, w której stwierdziłby, że do przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) nie maja zastosowania przepisy art. 119a i następne Ordynacji podatkowej, a wydania takiej właśnie interpretacji domagała się skarżąca. Oczywistym jest, że jeżeli nie wydano by uprzednio interpretacji, to przecież w ogóle dyskusja o tym, czy będą stosowane przepisy art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie miałyby sensu.

Z wprowadzonych regulacji wypływa dość jednoznaczny wniosek, że interpretacja indywidualna nawet, gdyby zawierała wypowiedź, co do ewentualnego zastosowania w sprawie objętej interpretacją przepisów dotyczących klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania nie chroniłaby w żaden sposób posiadacza interpretacji, gdy doszłoby do unikania opodatkowania, i to niezależnie od faktu, że np. wadliwość interpretacji byłaby wynikiem błędu organu interpretacyjnego (taki pogląd wyraził W. M. "Urzędowe interpretacje prawa podatkowego - zmiany od GAAR do KAS", [...]).

Oczywiście zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r., przepis art. 14na Ordynacji podatkowej, który wyłącza ochronę posiadacza interpretacji, ma zastosowanie do każdej interpretacji indywidualnej wydanej po 15 lipca 2016 r., więc wnioskodawca nie byłby chroniony wydaną interpretacja niezależnie od jej treści.

W ocenie Sądu nie jest właściwa taka wykładnia omawianych przepisów, która prowadziłaby do wniosku, że organ w trybie art. 14b i następne Ordynacji podatkowej mógłby wydać interpretację, że działanie podatnika nie stanowi unikania opodatkowania i nie znajdzie zastosowania klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania, z założeniem, że i tak powyższe rozstrzygnięcie interpretacyjne nie będzie podatnika w żaden sposób chroniło.

W kontekście powyższych uwag należy stwierdzić, że bezwątpienia przeszkodą do wydania w przedmiotowej sprawie interpretacji indywidualnej stał z jednej strony charakter postępowania interpretacyjnego, którego istota oprócz funkcji informacyjnej zawiera się także w ochronie, której w tej konkretnej sprawie skarżąca by nie uzyskała, a z drugiej strony udzielenie odpowiedzi skarżącej we wnioskowanym zakresie ingerowałoby w postępowanie prowadzone przez odrębny organ (aktualnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) regulowane przepisami art. 119a i następne Ordynacji podatkowej i stanowiłoby formę nieuprawnionego zastępowania przewidzianej w odrębnych regulacjach opinii zabezpieczającej.

Tym samym, zdaniem Sądu, organy orzekające w sprawie wykazały, że zaistniały przesłanki do odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku skarżącej o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 165a § 1 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej.

W kontekście powyższego, a w szczególności biorąc pod uwagę treść wniosku i zawartego w nim zapytania skarżącej, nie można podzielić zarzutów skargi, co do naruszenia art. 120, art. 121 i art. 125 Ordynacji podatkowej. Zarzuty te miały na celu zakwestionowanie wydanego rozstrzygnięcia, lecz jak wykazano wyżej organ wydając postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania nie naruszył prawa.

Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.

Strona 16/16
Inne orzeczenia o symbolu:
6114 Podatek od spadków i darowizn
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów