Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wolas Sędziowie: WSA Piotr Głowacki WSA Urszula Zięba (spr.) Protokolant: st. sekretarz sądowy Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. M. i P. M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia 25 października 2021 r. , nr: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zawieszenia postępowania zabezpieczającego skargę oddala.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. prowadzi postępowanie zabezpieczające wobec zobowiązanego R. P.. W ramach prowadzonego postępowania zabezpieczającego został złożony wniosek o wpis hipoteki w księdze wieczystej nr [...] do Sądu Rejonowego dla [...] w K. na udziałach: [...], [...], [...] oraz [...] w nieruchomości położonej w K. przy ul. [...] stanowiących własność zobowiązanego.
W dniu 30 listopada 2020r. do organu egzekucyjnego wpłynął wniosek T. i P. M. (dalej "skarżący") działających przez pełnomocnika o:
- zwolnienie spod egzekucji udziału [...] w nieruchomości gruntowej położonej w K. przy ul. [...] zajętej w toku postępowania zabezpieczającego prowadzonego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. na podstawie wydanych zarządzeń zabezpieczenia z dnia 30 lipca 2019 r. oraz
- w wypadku, gdy Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. uzna, iż nie zachodzą przesłanki wyłączenia ww. udziałów strona wniosła o zawieszenie postępowania egzekucyjnego na ww. udziałach do czasu rozpoznania przez Sąd Rejonowy dla [...] w K. [...] sprawy z wniosku o stwierdzenie zasiedzenia ww. udziału w tej nieruchomości. Wniosek o zawieszenie skarżący złożyli na podstawie art. 56 §1 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1427 ze zm.), dalej "u.p.e.a.", wskazując na możliwość zawieszenia postępowania poprzez zastosowanie art. 97 §1 pkt 4 k.p.a., tj. w związku z wystąpieniem tzw. zagadnienia wstępnego.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. przeprowadził odrębne postępowanie w sprawie wyłączenia w trybie art. 38 u.p.e.a. spod zabezpieczenia udziałów w nieruchomości.
Natomiast postanowieniem z dnia 19 lipca 2021 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie zawieszenia postępowania zabezpieczającego. Organ I instancji uznał bowiem, że skarżący nie są stroną w prowadzonym postępowaniu zabezpieczającym i w związku z tym nie mają czynnej legitymacji do wystąpienia z wnioskiem o zawieszenie postępowania zabezpieczającego.
Po rozpatrzeniu zażalenia skarżących, postanowieniem z dnia 25 października 2021r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.
Na wstępie organ II instancji zauważył, że z akt sprawy wynika, że skarżący nie są zobowiązanymi w postępowaniu zabezpieczającym prowadzonym przeciwko R. P.. DIAS w K. stwierdził, że z wnioskiem o zawieszenie postępowania może wystąpić wyłącznie wierzyciel lub zobowiązany.
DIAS w K. wskazał, że art. 56 u.p.e.a., wylicza w sposób wyczerpujący okoliczności uzasadniające zawieszenie postępowania egzekucyjnego i zabezpieczającego. Natomiast art. 56 §1 pkt 5 u.p.e.a. odwołuje się do przepisów innych ustaw przewidujących możliwość lub obowiązek zawieszenia postępowania egzekucyjnego. Organ zauważył, że art. 18 u.p.e.a. odsyła wprawdzie do uregulowania zawartego w Kodeksie postępowania administracyjnego, nakazując jego odpowiednie stosowanie, jednakże dotyczy to kwestii nieobjętych wprost unormowaniem ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W ocenie DIAS w K., w aktualnym stanie prawnym wskazuje się w sposób generalny na brak podstaw do stosowania w zakresie instytucji zawieszenia postępowania egzekucyjnego przepisów art. 97 k.p.a. W orzecznictwie reprezentowany jest pogląd, że skoro ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zawiera samodzielne, charakterystyczne dla tego postępowania przesłanki jego zawieszenia, wskazane w przepisach art. 56 u.p.e.a., to brak jest podstaw do stosowania w tym zakresie przepisów art. 97 k.p.a. Zatem wbrew temu co twierdzi pełnomocnik w zażaleniu, organ egzekucyjny nie mógł zastosować przepisów art. 56 u.p.e.a. w poszerzeniu na art. 97 k.p.a.