Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego za rok 2014
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Jarosław Wiśniewski Sędziowie: SWSA Grażyna Firek (spr.) SWSA Piotr Głowacki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 lipca 2017 r. sprawy ze skargi S.K. przy uczestnictwie [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 czerwca 2014 r., znak [...] w przedmiocie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego za rok 2014 I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/2

Burmistrz M. decyzją z dnia 29 stycznia 2014 r., nr [...] ustalił łączne zobowiązanie pieniężne na rok 2014. Decyzja została skierowana do właścicieli, współwłaścicieli i władających solidarnie odpowiedzialnych. Były to następujące osoby: [...]

W wyniku odwołania, wniesionego w terminie przez S.K., Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 23 czerwca 2014r., [...] utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Rozstrzygnięcie organu odwoławczego skierowano do wymienionych wyżej osób, z wyjątkiem pominiętych [...]

Od powyższego orzeczenia skargę w terminie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniósł S.K.. W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.

Sąd administracyjny w ramach kontroli działalności administracji publicznej, przewidzianej w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity : Dz. U. z 2017r., poz. 1389 ze zm. - dalej p.p.s.a.), uprawniony jest do badania czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania. Orzekanie - w myśl art. 135 p.p.s.a. - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania administracyjnego, w której został wydany zaskarżony akt lub czynność i odbywa się z uwzględnieniem wówczas obowiązujących przepisów prawa.

Stosownie do art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a. sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach.

Jedną z przyczyn stwierdzenia nieważności decyzji, wskazanych w art. 247 § 1 pkt 5 o.p. jest sytuacja, gdy decyzja została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie.

Skierowanie decyzji do danego podmiotu należy rozumieć nie jako wysłanie jej pod jego adresem, ale wydanie decyzji, w której rozstrzyga się o prawach lub obowiązkach tego podmiotu.

Zgodnie z art. 133 § 1 o.p. stroną w postępowaniu podatkowym jest podatnik, płatnik, inkasent lub ich następca prawny, a także osoba trzecia, o której mowa w art. 110-117c, która z uwagi na swój interes prawny żąda czynności organu podatkowego, do której czynność organu podatkowego się odnosi lub której interesu prawnego działanie organu podatkowego dotyczy. Stroną w postępowaniu podatkowym może być tylko podmiot, posiadający zdolność prawną, a zatem musi to być m. in. osoba żyjąca. Jeżeli decyzja jest skierowana do osoby nieżyjącej (rozstrzyga o prawach lub obowiązkach takiej osoby), uznać należy, że jest obciążona wadą, wymienioną w art. 247 § 1 pkt 5 o.p.

Analiza akt, przedstawionych przez organy podatkowe wskazuje, że przed wszczęciem postępowania podatkowego albo najpóźniej w jego trakcie, ale przed wejściem do obrotu prawnego decyzji organu drugiej instancji zmarli [...]. Zwrotne poświadczenia odbioru zaskarżonej decyzji powróciły po bezskutecznej próbie doręczenia z adnotacją poczty o śmierci adresatów.

Strona 1/2