Skoro obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach nieruchomości, to decyzję ustalającą wysokość podatku od nieruchomości należy wydać na wszystkich współwłaścicieli.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryka W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 22.05.2000 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości na rok 2000 - skargę oddala.
Decyzją (...) z dnia 9.02.2000 r. Burmistrz Miasta i Gminy W. ustalił wysokość podatku od nieruchomości na 2000 r. od współwłaścicieli nieruchomości położonej w L.-G. nr jednostki ewidencyjnej 35667 na kwotę 342 zł.
Jako uzasadnienie podjętego rozstrzygnięcia organ podał, iż podatek ustalono na podstawie złożonego wykazu nieruchomości.
Od powyższej decyzji wniósł odwołanie jeden ze współwłaścicieli Henryk W. podnosząc, iż nie jest prawdą, że powierzchnia gruntów podana jako podstawa opodatkowania w decyzji jest zgodna z wykazem nieruchomości złożonym przez niego i obejmuje tylko połowę nieruchomości. Na taki obszar gruntu powinna zostać wystawiona przedmiotowa decyzja. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. działając na podstawie art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, co uzasadniło tym, że stosownie do brzmienia art. 2 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z dnia 12 stycznia 1991 r. /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ jeżeli nieruchomość jest współwłasnością albo jest we współposiadaniu dwóch lub więcej osób prawnych albo osób fizycznych /z wyjątkiem nieruchomości, o których mowa w ust. 3 i 5/ to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania.
Ponadto zgodnie z brzmieniem par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego /Dz.U. nr 105 poz. 1200/, zobowiązanie to przypadające od przedmiotów opodatkowania stanowiących współwłasność albo będących we współposiadaniu osób fizycznych ustala się w odrębnych nakazach płatniczych. Wynika z tego zatem, że w sytuacji gdy nieruchomość stanowi współwłasność kilku osób, koniecznym jest wystawienie odrębnego nakazu płatniczego obejmującego daną nieruchomość. Stosownie zaś do przepisów par. 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia, jeżeli (...) nieruchomość jest współwłasnością albo jest we współposiadaniu dwóch lub więcej osób fizycznych - osoba, na którą wystawia się odrębny nakaz płatniczy (...) jest którykolwiek ze współwłaścicieli /współposiadaczy/. Zgodnie z art. 2 ust. 4 cyt. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jeżeli nieruchomość stanowi współwłasność lub współposiadanie /z zastrzeżeniem ust. 5/ innych osób niż małżonkowie, obowiązek podatkowy od tej nieruchomości ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub współposiadaczach. Ustawa odwołuje się tym samym do przepisów prawa cywilnego, regulujących instytucję solidarności biernej: art. 366 Kc stanowi, że kilku dłużników może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych /solidarność dłużników/ /par. 1/, zaś aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani /par. 2/. Ponadto, zgodnie z art. 376 par. 1 Kc jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych, część zaś przypadająca na dłużnika niewypłacalnego rozkłada się między współdłużników /par. 2/.