Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów, w przedmiocie podatku od towarów i usług,
Sentencja

|Sygn. akt I SA/Kr 1472/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 25 listopada 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski, Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.), Sędzia: WSA Bogusław Wolas, Protokolant: Ewelina Knapczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2014 r., sprawy ze skargi "S" Sp. z o. o. w K., na interpretację indywidualną Ministra Finansów, z dnia 15 maja 2014 r. Nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług, I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych).

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Interpretacje podatkowe
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/15

W dniu 27 lutego 2014 r. S. Sp. z o.o. w K. złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymywania zaliczek na poczet świadczonych usług turystycznych opodatkowanych według szczególnej procedury VAT - marża.

Wnioskodawczyni przedstawiła zaistniały stan faktyczny wskazując, że prowadzi działalność w formie biura podróży, świadcząc na rzecz swoich klientów usługi turystyczne zgodnie z definicją zawartą w ustawie o usługach turystycznych. Spełnia warunki przewidziane w art. 119 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), działając na rzecz nabywców usług turystycznych we własnym imieniu i na własny rachunek, nabywając jednocześnie przy świadczeniu wspomnianych usług towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i w związku z tym określa podstawę opodatkowania w podatku VAT, stosując szczególną procedurę przewidzianą w art. 119 powołanej ustawy, zgodnie z którą podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Ponadto zgodnie z powszechnie stosowaną przez firmy działające w branży turystycznej praktyką, spółka często pobiera od swoich klientów zaliczki na poczet później świadczonych usług turystycznych, których wysokość niejednokrotnie wynosi 100% wartości świadczonej usługi.

Spółka zadała pytanie, w którym momencie powinna rozpoznawać powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu otrzymywania zaliczek na poczet później świadczonych usług turystycznych opodatkowanych według określonej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług procedury szczególnej VAT- marża?

Według spółki obowiązek podatkowy z tytułu otrzymywanych zaliczek na poczet później świadczonych usług turystycznych opodatkowanych według procedury szczególnej VAT - marża powstawał będzie dopiero w momencie ustalenia podstawy opodatkowania (marży) po wykonaniu danej usługi turystycznej. Spółka odwołała się w tym zakresie do art. 119 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiącego, że przez marżę należy rozumieć różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Jak podniosła, ustalenie marży i określenie podstawy opodatkowania w przypadku świadczenia usług turystycznych opodatkowanych według szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest możliwe przed wykonaniem usługi, stąd też nie powinno się w tym przypadku stosować zasady wyrażonej w art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, nakazującej rozpoznawanie powstania obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi w stosunku do otrzymanej kwoty. Wnioskodawczyni zacytowała następnie przepis art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiący, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. W myśl art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4. Jednakże, na co spółka zwróciła uwagę, z art. 119 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy wynika, że przy wykonywaniu usług turystyki podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Zgodnie z ust. 5 powołanego artykułu ustawy, w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a. W art. 119 ustawy sformułowany został więc wyjątek od zasady określonej w art. 29a, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług turystycznych podstawą opodatkowania jest marża, stanowiąca według art. 119 ust. 2 ustawy różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Strona 1/15
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Interpretacje podatkowe
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów