|Sygn. akt I SA/Kr 1287/15 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 22 października 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Waldemar Michaldo (spr.), Sędziowie: WSA Piotr Głowacki, WSA Stanisław Grzeszek, Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2015 r., sprawy ze skargi "H" S.A. w K., na interpretację indywidualną Ministra Finansów, z dnia 11 maja 2015 r. Nr [...], , w przedmiocie podatku od towarów i usług, , , I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną,, II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej koszty, postępowania w kwocie 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych)., , ,
H. Spółka Akcyjna z siedzibą w K. (wnioskodawca) zwróciła się o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania zaliczek na rzecz usług turystyki opodatkowanych w systemie VAT-marża.
W ramach stanu faktycznego Spółka wyjaśniła, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług turystyki, "Biuro Podróży", w związku z czym w zakresie usług turystyki zastosowanie do niego mają postanowienia Działu IV Rozdziału 3 ustawy o podatku od towarów i usług - "Szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki", rozlicza się zatem z tych usług w systemie "VAT-marża". Spółka wskazała, że w ramach prowadzonej działalności nabywa towary oraz usługi od innych podatników (podmiotów krajowych lub zagranicznych) dla bezpośredniej korzyści turysty takie jak transport, zakwaterowanie, wyżywienie. Nie jest wykluczone, że w toku prowadzenia działalności wystąpią i inne zdarzenia gospodarcze, wyżej niewymienione, a mieszczące się w definicji "usługi turystyki". Usługi te - z uwagi na swoistość branży - rezerwowane są niejednokrotnie z dużym wyprzedzeniem czasowym, lecz ostateczne rozliczenie Biura Turystycznego z kontrahentami następuje dopiero po ostatecznym wykonaniu usługi. Specyfika tej branży sprawia bowiem, że nawet umowne określenie z kontrahentami cen za usługi i towary nie przesądza jednoznacznie o wysokości marży osiągniętej przez Biuro Turystyczne. Wpływ na ostateczną marżę mają takie okoliczności, jak:
- niemożliwość jednoznacznego przewidzenia do czasu wykonania usługi ilości uczestników, którzy skorzystali z usług lub towarów,
- różnice w kursach walut, jeżeli rozliczenie z kontrahentem zagranicznym następuje w walucie innej niż złoty,
- nieznana jednoznacznie do chwili wykonania usługi ilość i ceny paliwa zużyta przez przewoźnika,
- wszelkie nieprzewidziane koszty, jak dodatkowe posiłki, noclegi, przejazdy, koszty związane z "pustymi" przebiegami przewoźników itp.,
- promocje, oferty last minutę i inne - co do których Biuro Turystyczne nie jest w stanie przewidzieć, jaka część usług turystycznych zostanie wykupiona po owych cenach promocyjnych, a jaka po cenach "katalogowych".
Ponadto w przypadku wnioskodawcy - jak to często się zdarza w obrocie gospodarczym - może dojść do sytuacji, w której klient korzystający z usług turystycznych będzie dokonywał przedpłat czy zaliczek, przy czym w branży turystycznej powszechne jest, że taka zaliczka lub przedpłata jest równa 100% ceny, jaką klient zobowiązany jest uiścić na rzecz wnioskodawcy.
Dalej wskazano, że w dniu 1 stycznia 2014 r. weszła w życie część przepisów ustawy nowelizującej z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw wprowadzając m.in. nowe regulacje w zakresie terminu powstawania obowiązku podatkowego - w tym uchylony został art. 19 tej ustawy, zaś nowe zasady znalazły się w art. 19a.
Na postawie uchylonego już art. 19 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 247), które w § 3 ust. 1 przewidywało, iż w przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury, o której mowa wart. 119 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15. dnia od dnia wykonania usługi. Obecnie obowiązujący art. 19a w swoim ust. 12 również przewiduje stosowną delegację prawodawczą dla Ministra Finansów, jednak na dzień datowania wniosku, żaden akt prawny nie został na jej podstawie wydany.