Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, , ,
Uzasadnienie strona 10/10

W konsekwencji, prawidłowe jest stanowisko organu wyrażone w zaskarżonej interpretacji, iż uzyskanie dochodu z najmu nieruchomości, położonej na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (tu: Republika Seszeli - § 1 pkt 25 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2015r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych) nie uprawnia skarżącej na podstawie art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 27g ust. 4 tej ustawy, do odliczenia od należnego w Polsce podatku - kwoty podatku zapłaconego na terytorium Republiki Seszeli, a w konsekwencji również nie uprawnia skarżącej do pomniejszenia uiszczanych w Polsce zaliczek na podatek dochodowy o zaliczki na podatek uiszczane w Republice Seszeli, albowiem możliwość tę wykluczają przywołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym zarzuty zawarte w skardze, a dotyczące naruszenia przepisów prawa materialnego nie zasługują na uwzględnienie.

Natomiast zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania sprowadzają się do tego, iż organ rozszerzył stan faktyczny i żądanie skarżącej zawarte we wniosku o interpretację indywidualną. Te zarzuty są bezpodstawne.

Z treści zaskarżonej interpretacji jednoznacznie wynika, iż organ odniósł się wyłącznie do okoliczności faktycznych przedstawionych przez skarżącą, okoliczności te nie budziły żadnych wątpliwości. W treści skargi także nie uzasadniono na czym miałoby polegać rozszerzenie stanu faktycznego. Natomiast jasnym jest, iż skarżąca upatruje nieprawidłowości w tym, iż pytała o wykładnię konkretnych przepisów, a organ dokonując wykładni tych właśnie przepisów (co nie jest sporne) odniósł się także i dokonał wykładni innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co spowodowało, iż stanowisko skarżącej okazało się nieprawidłowe.

Skarżąca zdaje się nie dostrzegać, iż istota interpretacji indywidualnej to odniesienie się do stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym przez niego stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym). To, ze organ dokonał odmiennej oceny stanowiska strony skarżącej przedstawionego we wniosku o interpretację indywidualną, nie oznacza, iż odniósł się do stanu faktycznego innego niż przedstawione w tym wniosku.

Należy wskazać, iż u podstaw wprowadzenia z dniem 1 lipca 2007r. instytucji indywidualnych interpretacji podatkowych legło założenie, że mają one pełnić dwojakiego rodzaju funkcje: informacyjną oraz gwarancyjną. Ze swej istoty wydanie interpretacji indywidualnej powinno zatem oznaczać, że zainteresowany pozna zapatrywania organu podatkowego w zakresie rozumienia określonych przepisów prawa podatkowego na tle stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, jak również to, że będzie miał realną możliwość powołania się na to stanowisko w razie ewentualnych sporów z organami podatkowymi.

Interpretacja indywidualna, pełniąc funkcję informacyjną, powinna zatem udzielać odpowiedzi konkretnych, ponadto, jej treść powinna dać się zastosować w procesie samoobliczania podatku lub ewentualnie w postępowaniu podatkowym, w takich okolicznościach, które będą się pokrywały z wcześniej opisanymi i wziętymi pod uwagę przy jej wydawaniu.

Zatem w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy wydana interpretacja nie mogła opierać się wyłącznie na wykładni art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro właściwa wykładnia wymagała odniesienia się także do treści art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na co wskazano powyżej.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie narusza przepisów prawa i na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł o oddaleniu skargi.

Strona 10/10