Sygn. akt I SA/Kr 1026/09 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 listopada 2009r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Długosz - Ślusarczyk, Sędziowie: WSA Beata Cieloch, WSA Bogusław Wolas (spr.), Protokolant: Daniel Marzec, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2009r., spraw ze skarg C. G. i J. G., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 19 maja 2009 r. Nr [...], nr [...], w przedmiocie rozłożenie na raty zaległości podatkowej z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2002,, 2003, 2004, I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżących koszty postępowania w kwocie 1514, 00 zł (tysiąc pięćset czternaście złotych 00/100).
C. i J. G. zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o rozłożenie na raty zapłaty zaległości podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2002 - 2004 wraz z odsetkami za zwłokę. Wniosek uzasadniono brakiem możliwości jednorazowej zapłaty tych zaległości - doprowadziłoby to bowiem do likwidacji prowadzonej przez J. G. działalności gospodarczej.
Zaległość podatkowa powstała w związku z przeprowadzoną kontrolą przez Urząd Kontroli Skarbowej i wydaniem przez Dyrektora tego Urzędu w dniu 31.01.2008 r. decyzji ustalających wysokość zobowiązania podatkowego od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za powyższe lata.
Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzjami z dnia 17.02.2009r, nr: [...] i [...], rozłożył wnioskodawcom na 48 rat zapłatę przedmiotowej zaległości podatkowej, która dla każdego z małżonków wynosi łącznie 1 288 530 zł, wraz z odsetkami za zwłokę, które na dzień złożenia wniosku wyniosły po 166 962 zł.
Organ przyznał, iż zapłata zaległości podatkowej może doprowadzić do likwidacji prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, w sprawach zaistniał zatem ważny interes podatnika. Podkreślono, iż od zaległości podatkowych, których zapłata została rozłożona na raty naliczono, zgodnie z art. 53 § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r., nr 8, póz. 60 z późn. zm., dalej określanej skrótem "O.p.") oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej , a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz.U. nr 165, póz. 1373 ze zm.), odsetki za zwłokę od dnia następnego po dniu upływu terminu płatności, w którym podatnik był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego, do dnia wniesienia podania włącznie z tym dniem.
Wnioskodawcy odwołali się od decyzji organu l instancji, domagając się ich uchylenia i wydania decyzji z uwzględnieniem prawidłowej wysokości odsetek za zwłokę należnych od zaległości podatkowej. Zarzucono, iż decyzje organu l instancji zostały wydane bez uwzględnienia treści art. 54 § 1 pkt 3 O.p., zgodnie z którym odsetek za zwłokę nie nalicza się za okres od dnia następnego po upływie terminu, o którym mowa w art. 139 § 3 tej ustawy, do dnia doręczenia decyzji organu odwoławczego, jeżeli decyzja organu odwoławczego nie została wydana w terminie, o którym mowa w art. 139 § 3 O.p. Ten ostatni przepis stanowi, iż załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od otrzymania odwołania przez organ odwoławczy. Bezsporne jest, iż podatnicy odwołali się w dniu 14 lutego 2008 r. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej ustalających wysokość zobowiązania podatkowego. Decyzje organu odwoławczego zostały doręczone w dniu 2 stycznia 2009 r. Ponieważ organ odwoławczy otrzymał odwołania na początku marca 2008 r., w związku z tym od początku maja 2008 r. odsetki nie powinny być już naliczane. Ponieważ nie zastosowano tej regulacji, zawyżono kwotę odsetek, a w konsekwencji także niewłaściwie zarachowano wpłatę w wysokości 628 086 zł (po 314 043 zł od każdego z małżonków), która w znacznie większym stopniu powinna pokrywać zaległość podatkową a w mniejszym stopniu odsetki od tej zaległości.