Skarga o wznowienie postępowania nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności Sąd wskazuje, iż zgodnie z wymogami zawartymi w treści art. 280§ 1 P.p.s.a. Sąd zbadał na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku bowiem jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
Na podstawie art. 277P.p.s.a. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.
W skardze powołano się na okoliczność, iż strona i Sąd zostali wprowadzeni w błąd przez organ podatkowy, co oznaczało, że istniała okoliczność faktyczna, która mogła mieć wpływ na wynik sprawy. Tę okoliczność ma potwierdzać załączone do skargi pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 29 marca 2012r. Skoro skargę nadano 28 czerwca 2012r. to oznacza, że zachowano trzymiesięczny termin, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 277 P.p.s.a.
W postępowaniu wznowieniowym sąd nie wydaje odrębnego postanowienia o wznowieniu, jeżeli w wyniku wstępnego badania skargi stwierdzi zachowanie wymogów formalnych (por. wyrok NSA z dnia 19 lipca 2010r. sygn.. akt I FSK 731/10).
Sąd uznał zatem, iż wskazana przez stronę podstawa wznowienia określona w treści art. 273 § 2 P.p.s.a, wobec przedstawionych w skardze o wznowienie okoliczności wymagała merytorycznego rozpoznania na rozprawie.
Zgodnie z art. 282 § 1 P.p.s.a. Sąd rozpoznaje sprawę na nowo w granicach, jakie zakreśla podstawa wznowienia. "Podstawy wznowienia określają, w jakim zakresie przy wydawaniu orzeczenia we wznowionym postępowania można i należy uwzględnić wyniki poprzedniego rozstrzygnięcia sprawy (rozpoznanie sprawy na nowo). Nie jest dopuszczalne poszerzenie granic ponownego rozpoznania sprawy poza te zakreślone podstawami wznowienia". (por. Jan Paweł Tarno Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Wyd. LexisNexis, Warszawa 2008).
Dyspozycja art. 282 § 2 P.p.s.a. określa w sposób wyczerpujący orzeczenia, które mogą zapaść po ponownym rozpoznaniu sprawy, gdyż wskazuje, że sąd stosownie do okoliczności oddala skargę o wznowienie postępowania albo uwzględniając ją zmienia zaskarżone orzeczenie albo je uchyla i skargę odrzuca lub postępowanie umarza. Zakres rozpoznania skargi o wznowienie postępowania sądowego wyznaczony jest zatem podstawą wznowienia, a literalne brzmienie art. 282 § 2 P.p.s.a. nakazuje przyjąć, że stwierdzenie, iż zaistniała przyczyna wznowienia pozostająca bez wpływu na wynik postępowania sądowoadministracyjnego (nieskutkująca zmianą treści wyroku zapadłego w ramach postępowania objętego żądaniem wznowienia), nakazuje oddalić skargę o wznowienie postępowania sądowego (por. wyrok NSA z dnia 31 maja 2011r. sygn. akt II FSK 668/10).