Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi R. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz orzeczenia o zabezpieczeniu należności oddala skargę.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. decyzją z (...) r. nr (...), po rozpatrzeniu sprawy w związku z odwołaniem od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z (...) r. nr (...) w przedmiocie określenia R.D. przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za okres od 1 lipca 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. w łącznej wysokości 609.593 zł oraz odsetek za zwłokę od tych należności liczonych na dzień wydania decyzji w łącznej kwocie 210.951 zł, w tym w kwotach za poszczególne okresy rozliczeniowe:
za lipiec 2013 r. - 25.529 zł, odsetki - 9334 zł; za sierpień 2013 r. - 23.426 zł, odsetki - 9871 zł; za wrzesień 2013 r. - 64.925 zł, odsetki - 26.609 zł; za październik 2013 r. - 56.402 zł, odsetki - 18.121 zł; za listopad 2013 r. - 55.562 zł, odsetki - 14.136 zł;
za grudzień 2013 r. - 38.735 zł, odsetki -15.006 zł; za styczeń 2014 r. - 33.189 zł, odsetki - 12.594 zł; za luty 2014 r. - 30.811 zł, odsetki - 11.455 zł; za marzec 2014 r. - 75.668 zł, odsetki - 27.489 zł; za kwiecień 2014 r. - 70.414 zł, odsetki - 22.318 zł, za maj 2014 r. - 52.304 zł, odsetki - 17.226 zł, za czerwiec 2014 r. - 82.898 zł, odsetki - 26.792 zł oraz orzekającej o zabezpieczeniu określonego zobowiązania podatkowego wraz z odsetkami na majątku podatnika, uchylił decyzję pierwszej instancji w części dotyczącej czerwca 2014 r. i w tym zakresie orzekł co do istoty sprawy, tj. określił za czerwiec 2014 r. przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w wysokości - 60.552 zł, odsetki - 19.231 zł.
W uzasadnieniu Dyrektor wskazał na podstawę prawną rozstrzygnięcia, tj. art. 33 § 1, § 2 pkt 2, § 4 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Podniósł, że główną przesłanką wydania decyzji o zabezpieczeniu wykonania zobowiązania podatkowego w trybie art. 33 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej jest uzasadniona obawa, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane. Zobowiązanie podatkowe, którego przybliżoną kwotę należy określić w decyzji o zabezpieczeniu, to zobowiązanie podatkowe, jakie organ określi następnie w decyzji wymiarowej. Obowiązek uwzględnienia danych dotyczących podstawy opodatkowania oznacza, że "przybliżona kwota zobowiązania podatkowego" nie może być rozumiana jako np. "przybliżona kwota uszczuplenia podatku", innymi słowy nie może być utożsamiana z kwotą, o jaką podatek zadeklarowany przez podatnika został zaniżony.
W niniejszej sprawie prowadzona była w firmie należącej do R.D. kontrola w zakresie sprawdzenia rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości wyliczenia VAT za okres od 1 lipca 2013 r. do
30 czerwca 2014 r. Ustalono, że R.D., prowadząc działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej pojazdów samochodowych, w kontrolowanym okresie nierzetelnie prowadził ewidencje dostaw VAT za okres lipiec 2013 r. - czerwiec 2014 r., bowiem ewidencje te nie zawierają prawidłowych danych niezbędnych do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz podatku należnego. Również ewidencje nabyć VAT za sierpień 2013 r., maj 2014 r., czerwiec 2014 r. były prowadzone nierzetelnie, ponieważ nie zawierają prawidłowych wartości nabyć towarów i usług oraz podatku naliczonego. W ewidencji zakupów VAT za czerwiec 2014 r. stwierdzono fakt zaewidencjonowania faktury VAT Nr 121/2014 z 30 czerwca 2014 r., której wartość opiewała na kwotę netto 24.500 zł, VAT 5635 zł, tytułem nabycia usług blacharsko lakierniczych samochodów osobowych. Faktura wystawiona została przez firmę P. C. sp. z o.o. z W. Z uwagi na brak kontaktu z tą spółką nie zostały przeprowadzone czynności sprawdzające. W ocenie Dyrektora materiał dowodowy daje jednoznaczną podstawę do uznania, że ww. transakcja nie miała miejsca w rzeczywistości a faktura potwierdzająca tę transakcję wskazuje, że jest fakturą "pustą", nierzetelnym dowodem, nieodzwierciedlającym rzeczywistego przebiegu transakcji. Podatnik obniżając podatek należny o podatek naliczony wynikający z ww. faktury w rozliczeniu za czerwiec 2014 r. naruszył art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.