Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.),, Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 stycznia 2011r. sprawy ze skargi E. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [....] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/14

Decyzją z dnia [...]. nr [...]Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...]. nr [...]w sprawie określenia E. F. zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003r. w kwocie 41.557 zł.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że podatnik w zeznaniu podatkowym PIT-36 za 2003r. wykazał przychód z działalności gospodarczej: 795.775,03 zł, koszty uzyskania przychodu: 750 473,45 zł, nadpłatę: 14 270,10 zł.

W wyniku przeprowadzonej kontroli w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003r. z tytułu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej w zakresie usług transportowych oraz sprzedaży węgla, miału węglowego, nawozów sztucznych, cementu i wapna, ustalono, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów o łączną kwotę 92 182,20 zł poprzez zaewidencjonowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktur dotyczących zakupu oleju napędowego, które nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji: wystawionych przez Firmę Handlowo-Usługową "J.-P." J. S. z O. (6 faktur na łączną wartość netto: 36 830 zł); Firmę Handlowo Usługową A. A. D. P. z K. (5 faktur na łączną wartość netto 15 852,20 zł); P.H.U. M. K. J. K. z T. M. (4 faktury na łączną wartość netto 29 450 zł); Firmę Handlową E. M. K. z P. T. (faktura na kwotę netto 10 050 zł).

W związku z powyższym organ I instancji wydał wskazaną decyzję z dnia 30 września 2009r. Do wyliczenia wysokości podatku przyjęto przychody podatnika z działalności gospodarczej w kwocie 795 775,03 zł, tj. w wysokości wykazanej w zeznaniu podatkowym, oraz koszty uzyskania tych przychodów w kwocie 658 291,25 zł, czyli w wysokości niższej od kosztów wykazanych przez podatnika o kwotę 92 182,20 zł, stanowiącą sumę ww. 16 faktur na zakup paliwa.

Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji Dyrektor Izby Skarbowej w K. przytoczył treść art. 22 ust. 1 ustawy. o podatku dochodowym od osób fizycznych (u.p.d.o.f.) dotyczącego kosztów uzyskania przychodów i wskazał, że warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest, by wydatek ten pozostawał w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, był faktycznie poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz należycie udokumentowany. Powyższe przesłanki muszą być spełnione łącznie.

Podniósł, ponadto, że wymogi dotyczące dokumentowania wydatków będących podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w 2003r. uregulowane były w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2000r w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a od 1 września 2003r. w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. o tym samym tytule. Stosownie do przepisu § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów. Zgodnie z zapisem § 12 ust. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: faktury VAT (...) odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem.

Strona 1/14