Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 20 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi A.O. na uchwałę Rady Miasta Kielce z dnia 10 grudnia 2019 r. NR XXIII/425/2019 w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości oddala skargę
Rada Miasta Kielce w uchwale z 10 grudnia 2019 r. NR XXIII/425/2019 w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.) dalej: "u.s.g." oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1170 ze zm.) dalej: "u.p.o.l." określiła stawki podatku od nieruchomości obowiązujące na terenie Gminy Kielce:
- w § 1 pkt 1 lit. a/ od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków - 0,85 zł od 1 m2 powierzchni,
- w § 1 pkt 2 lit. b/ od budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - 22,90 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na powyższą uchwałę wniósł A.O. żądając zmiany uchwały i zróżnicowania stawek podatku od nieruchomości dla gruntów i budynków zajętych pod prowadzenie działalności w zakresie kultury fizycznej i sportu i obniżenie tej stawki do poziomu 50% stawki podstawowej.
Skarżący wyjaśnił, że zgodnie z poprzednio obowiązującą uchwałą nr XXl/446/2011 Rady Miasta Kielce z 22 grudnia 2011 r., stawka podatku od nieruchomości dla gruntów i budynków zajętych na prowadzenie działalności w zakresie kultury fizycznej i sportu wynosiła 50% stawki podstawowej przewidzianej dla gruntów i budynków zajętych pod pozostałą działalność gospodarczą (komercyjną).
Rada Miasta Kielce przyjmując zaskarżaną uchwałę NR XXIll/425/2019 bezzasadnie zlikwidowała istniejące od wielu lat zróżnicowanie stawek podatku od nieruchomości dla gruntów i budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie kultury fizycznej i sportu, w tym służących uprawianiu sportów zimowych.
Skarżący powołał przepis art. 5 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 u.p.o.l., z których wynika możliwość różnicowania stawek, oraz art. 68 ust. 5 Konstytucji RP, zgodnie z którym organy władzy publicznej popierają rozwój kultury fizycznej, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży. Zarzucił, że działanie Rady Miasta Kielce stanowi naruszenie konstytucyjnej funkcji władzy publicznej zawartej w powołanym przepisie Konstytucji RP.
Zaskarżona uchwała narusza również wynikający z art. 101 ust 1 u.s.g. interes prawny skarżącego, ponieważ koszty podatku od nieruchomości związane z prowadzoną działalnością w zakresie prowadzenia ośrodka jeździeckiego przy ul. [...], czyli działalności w zakresie kultury fizycznej i sportu, wzrosną w 2020 r. ponad dwukrotnie. Zakres działalności gospodarczej prowadzonej na dzierżawionych od gminy gruntach w Kielcach przy [...] obejmuje między innymi prowadzenie ośrodka i klubu jeździeckiego oraz utrzymywanie i prowadzenie stajni służących do hodowli koni w celach sportowych. To oznacza, że wykorzystywane w działalności grunty i budynki są bezpośrednio związane z działalnością w zakresie krzewienia kultury fizycznej i sportu, a także hodowli koni do celów sportowych. Rada Gminy Kielce winna uwzględnić ten fakt przy ustaleniu stawek podatku dla gruntów i budowli w taki sposób, aby zgodnie z możliwością jaką daje ustawa, w istotnym stopniu obniżyć stawkę podatku. Wykorzystywanie gruntów na cele uprawiania sporów jeździeckich, a także wykorzystywanie budynków stajni na cele hodowli koni sportowych z punktu widzenia opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie powinno być tak samo jak opodatkowanie powierzchni budynków fabryk czy galerii handlowych oraz gruntów pod tymi budynkami. Ponadto dzierżawione przez skarżącego grunty, od których naliczany jest podatek od nieruchomości, w znacznej części są zalesione i tym samym nie są wykorzystywane do żadnej działalności.