Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi O PS.A. w W na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego oddala skargę.
1. Akt organu administracji publicznej i przedstawiony przez ten organ tok postępowania
1. Postanowieniem z [...] r. nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. umorzyło postępowanie wszczęte na skutek zażalenia złożonego przez O. P. S.A. w W. (dalej jako "Spółka") na postanowienie Burmistrza Miasta i Gminy P. z [...] r. znak: [...]w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z dnia [...]r. nr [...] określającej Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2008 r. w kwocie 119 048 zł.
2. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Kolegium przytoczyło treść art. 239b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) i wyjaśniło, że organ pierwszej instancji nadał ww. decyzji z dnia[...]r. rygor natychmiastowej wykonalności w oparciuo art. 239a i art. 239b § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej, a zatem z uwagi na to, że okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2008 r. był krótszy niż 3 miesiące. Następnie organ odwoławczy wyjaśnił, że na skutek złożonego przez stronę odwołania od ww. decyzji z [...] r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją nr [...]z dnia [...] r. orzekło o uchyleniu decyzji organu podatkowego pierwszej instancji i o umorzeniu postępowania w sprawie określenia Spółce wysokości zobowiązania podatkowego w podatku do nieruchomości za rok 2008.
Następnie - powołując treść art. 239a Ordynacja podatkowa - Kolegium wyjaśniło, że decyzje nieostateczne nakładające na podatnika obowiązek podatkowy nie podlegają wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnymw administracji, chyba że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Ponadto wskazało, że zasadą jest to, iż wykonalne są decyzje ostateczne, chyba że ich wykonanie zostało wstrzymane (art. 239e Ordynacji podatkowej). Mając na uwadze powyższą regulację, SKO stwierdziło, że nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji pierwszoinstancyjnej odnosi skutek wyłącznie do czasu wydania decyzji przez organ odwoławczy, mającej przymiot decyzji ostatecznej. Z tą chwilą ustają bowiem skutki prawne, jakie wiązały się z wydaniem postanowieniaw tym przedmiocie, tj. możliwość przymusowego dochodzenia należności fiskalnych. Skoro postanowienie o nadaniu rygoru, wobec wydania przez organ odwoławczy decyzji ostatecznej, utraciło byt prawny, to przestał też istnieć przedmiot postępowania zażaleniowego, do którego miałoby się odnosić rozstrzygnięcie organu odwoławczego, zwłaszcza że zakres postępowania przed organem II instancji ma nie tylko kontrolny, ale przede wszystkim merytoryczny charakter (ponowne rozpoznanie sprawy). W tym kontekście organ przywołał przepis art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej, dotyczący warunków wydania decyzji o umorzeniu postępowaniai stwierdził, że w przedmiotowej sprawie (z uwagi na uchylenie decyzji Burmistrza Miasta i Gminy P., w stosunku do której został nadany rygor natychmiastowej wykonalności) zaistniała hipoteza ww. przepisu, a tym samym postępowanie zażaleniowe stało się bezprzedmiotowe.