Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.) Sędzia WSA Ewa Rojek Protokolant Starszy inspektor sądowy Celestyna Niedziela po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi W. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako: Kolegium organ odwoławczy) decyzją z [...]. nr [...] utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy S. (dalej jako: organ I instancji, Burmistrz) z [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty W. Z. (dalej jako: skarżąca) z tytułu korzystania z przystanków komunikacyjnych za lata 2017-2019 w kwocie [...]zł.
Kolegium ustaliło, że skarżąca wnioskiem z 31 marca 2021 r. zwróciła się do organu o stwierdzenie i zwrot nadpłaty opłat za lata 2016-2019 uiszczonych z tytułu korzystania z przystanków na terenie Gminy S. na mocy nieważnych z mocy prawa Uchwał Rady Miejskiej w S..
Burmistrz powołaną na wstępie decyzją orzekł o odmowie stronie stwierdzenia nadpłaty opłat uiszczonych z tytułu korzystania z przystanków na terenie Gminy. Organ wskazał w treści uzasadnienia decyzji na treść art. 72 ust. 1 pkt. 1 w związku z art. 74 § 1 i art. 77 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 135, z późn. zm., dalej "ordynacja podatkowa"). Podniósł, że WSA w Kielcach stwierdził nieważność zapisu § 3 ust. 2 uchwały Rady Miasta i Gminy w S. nr [...] z [...] Wyrok WSA jest nieprawomocny, gdyż gmina złożyła skargę kasacyjną. Ponadto organ I instancji wskazał, że obowiązek opłaty za zatrzymywanie się na przystankach powstaje z mocy prawa. Wskazał, że skarżąca w okresie od 2016-2019 r nie dokonała wpłaty w wysokości [...] zł, zaś na jej koncie występują zaległości.
Rozpoznając odwołanie Kolegium przywołało treść przepisu art. 72 § 1 pkt 1, art. 75 § 1 Ordynacja podatkowa.
Stwierdziło, że na dzień rozpoznawania niniejszego odwołania wyrok WSA w Kielcach sygn. akt II SA/Ke 787/20 stwierdzający nieważność § 3 pkt 2 uchwały Rady Miasta i Gminy w S. nr [...] z [...] r. jest nieprawomocny, z uwagi na jego zaskarżenie przez Radę Miasta i Gminy w S. do NSA. Wyrok w tej sprawie stanie się prawomocny wówczas, gdy skarga kasacyjna gminy zostanie oddalona.
Powołując się na orzecznictwo Kolegium podkreśliło, że stwierdzenie nieważności uchwały wywołuje skutki od chwili jej podjęcia.
Dopiero zatem prawomocne stwierdzenie przez WSA w Kielcach nieważności zapisu § 3 ust 2 uchwały - tu cyt.: ustala się stawkę opłaty w wysokości 0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku spowoduje, że pobranie od przedsiębiorcy opłaty w ww. wysokości jest od daty wejścia w życie uchwały będzie bezpodstawne.
W ocenie Kolegium wobec poczynionych wyżej ustaleń, podjęte przez organ I instancji rozstrzygniecie odmawiające stronie stwierdzenia nadpłaty na dzień orzekania przed SKO w K. nie narusza prawa. Dopiero prawomocne orzeczenie NSA przesądzi o bycie prawnym podjętej przez gminę uchwały i wyeliminuje (bądź nie) z obrotu prawnego podstawę prawną naliczania opłat w wysokości 0,05 zł. za zatrzymanie na przystanku, tym samym powodując nadpłatę w opłacie za zatrzymanie środka transportu na przystanku (o ile strona takich wpłat na konto organu dokonała).