Sprawa ze skargi J. Ś. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowoadministarcyjnego zakończonego wyrokiem WSA w Kielcach w sprawie I SA/Ke 312/09
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędziowie Sędzia WSA Mirosław Surma (spr.),, Sędzia NSA Anna Żak, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu w Wydziale I Ke na rozprawie w dniu 14 listopada 2013 sprawy ze skargi J. Ś. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowoadministarcyjnego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach w sprawie I SA/Ke 312/09 z dnia 8 października 2009 r. 1. wznawia postępowanie sądowoadministracyjne; 2. zmienia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach sygn. akt I SA/Ke 312/09 z dnia 8 października 2009 r. w ten sposób, że uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] 2009 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz J.Ś. kwotę 6 265 (sześć tysięcy dwieście sześćdziesiąt pięć) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

1. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K.

1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. wyrokiem z dnia

8 października 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 312/09 oddalił skargę J. Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r.

nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] r. nr [...] ustalającą J. Ś. zryczałtowany podatek dochodowy za 2002 r. według stawki 75% w kwocie 88 248 zł od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w wysokości 117 664 zł.

1.2. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia organów stanowił art. 20 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993r., Nr 90, poz. 416 ze zm.) dalej zwana "u.p.d.o.f." Zgodnie z tym przepisem, wysokość przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nie ujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzącym z przychodów już opodatkowanych lub wolnych od podatku. Organ podatkowy uprawniony jest zatem do porównania wysokości wydatków, jakie podatnik poniósł w ciągu roku podatkowego do wysokości opodatkowanych lub zwolnionych z opodatkowania zasobów finansowych, jakie zgromadził wcześniej, tj. przed rozpoczęciem danego roku podatkowego.

1.3. Zdaniem Sądu organy podatkowe obu instancji prawidłowo ustaliły, że część wydatków i zgromadzonego przez podatników mienia w 2002 r. została pokryta przychodami z nieujawnionych źródeł, z czego na skarżącego przypada kwota 117 664,01 zł. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 75% dochodu. Należny od J. Ś. za 2002 r. zryczałtowany podatek dochodowy prawidłowo więc ustalono na kwotę 88 248 zł.

1.4. Wyrok stał się prawomocny od dnia 21 lutego 2012 r.

2. Skarga do Sądu o wznowienie postępowania

2.1. J. Ś. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem wskazanym w pkt 1.1. ze względu na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia

18 lipca 2013 r. sygnatura SK 18/09, wnosząc o uchylenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 8 października 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 312/09

2.2. W uzasadnieniu skargi wskazano, że Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. z przepisami Konstytucji RP bez odnoszenia tej niezgodności do określonego rozumienia badanego przepisu (tzw. prosta niekonstytucyjność). Skutkiem wydania wyroku Trybunału jest więc obalenie domniemania zgodności przepisu z Konstytucją RP bez względu na to jak on był interpretowany. Wyrok Trybunału dotyczy okresu od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r. i powoduje odpadnięcie podstawy prawnej do prowadzenia za ten okres postępowań podatkowych i określania podstawy opodatkowania w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów. Mimo niezakwestionowania art. 30 ust. 1 pkt 7, określającego 75% stawkę zryczałtowanego podatku od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, to jednak przepis ten nie jest wystarczający dla ustalenia podatku z tego tytułu. Stawka podatku może być bowiem odnoszona do podstawy opodatkowania, której zasady określania jako jednego z kluczowych elementów konstrukcji każdego podatku, powinny wynikać z przepisów ustawy. Zdaniem skarżącego ponownie rozpoznając sprawę organ powinien umorzyć postępowanie z uwagi na jego bezprzedmiotowość.

Strona 1/4