Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.),, Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 grudnia 2011r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej oddala skargę.
1.1. Decyzją z [...]., nr [...].Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. znak: [...].z [...].. w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. znak: [...].z [...].określającej A. i P. P. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008r. w wysokości 2 305,00 zł.
1.2. Organ ustalił, że wniosek P. P. z 22 kwietnia 2011r. dotyczył stwierdzenia nieważności decyzji określającej P. i A. P. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2008 w wysokości 2.305,00zł. Powyższe rozstrzygnięcie wynikało z uprzedniego określenia podatnikowi P. P.. przychodu z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w kwocie 143.094,53zł, tj. wyższego od wykazanego w zeznaniu PIT-36 o kwotę 67.681.23 zł, kosztów uzyskania przychodu w kwocie 125.726,61 zł, wyższych od wykazanych w zeznaniu o kwotę 16.846,04 zł oraz dochód z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 17.367,92 zł.
Organ podatkowy oprócz ustalenia większych od zadeklarowanych przez podatnika przychodów z działalności gospodarczej, w tym uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej po jej formalnym zakończeniu 25 czerwca 2008r, ustalił również że podatnik w odniesieniu do przychodu netto z tytułu przesyłek pocztowych w 2008r. zastosował nieprawidłową stawkę VAT 0% zamiast 22%.
1.3. We wniosku o stwierdzenie nieważności w/w decyzji podatnik jako powód nieważności wskazał, że decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Zdaniem podatnika rażące naruszenie prawa przejawiało się w tym, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. przy rozpatrywaniu sprawy nie wziął pod uwagę przepisów art. 28 i art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L z 2006 r., nr 347, poz.1, ze zm.), dalej zwaną Dyrektywą 2006/112/WE. Postąpił tak pomimo zasady pierwszeństwa stosowania prawa wspólnotowego przed prawem krajowym państwa członkowskiego, w zakresie określenia podatnikowi obowiązku podatkowego w podatku VAT, obejmującego opodatkowaniem kwoty należność z tytułu dostarczania sprzedawanego towaru przy użyciu przesyłek pocztowych. Podatnik argumentował, że prowadząc działalność gospodarczą przy ustalaniu podstawy opodatkowania stosował się do w/w przepisów dyrektywy, tj. kwoty przekazywane przez kupujących na uiszczenie zobowiązań wobec Poczty Polskiej nie stanowiły podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Kwoty te nie były świadczeniem należnym sprzedającemu lecz świadczeniem należnym Poczcie, wobec której sprzedawca występował jako pełnomocnik kupującego. Podatnik podnosił również, że nie wzięto pod uwagę podpisanych przez niego faktur, z których wynikać miało, że sprzedaż po 25 czerwca 2008r., nie była prowadzona przez niego. Wskazywał także, że nie wyjaśniono na jakiej podstawie nastąpiło oszacowanie niezrealizowanych transakcji, jak również wliczenie wartości towarów wykazanych w protokole zniszczenia z dnia 28 czerwca 2008r. do podstawy opodatkowania. Ponadto wskazywał, że postępowanie prowadzone było z naruszeniem przepisów art. 120-129 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005r., nr 8 poz. 60, ze zm.) zwaną dalej o.p.