Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi Z.sp. z o.o. w B.- Z. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania podatkowego oddala skargę.
1.1 Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. postanowieniem z [...] r. nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w B.-z. z [...] nr [...] zawieszające postępowanie prowadzone wobec Z.sp. z o.o. w K. (dalej: spółki) w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r.
1.2 Organ wyjaśnił, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w B.-z. prowadził postępowanie podatkowe w zakresie określenia spółce podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. Organ stwierdził zawyżenie przez spółkę kosztów uzyskania przychodów poprzez bezpodstawne zaliczenie w poczet tych kosztów wynagrodzeń wypłaconych A.g., która w przedmiotowym okresie była jedynym całościowym udziałowcem spółki, a jednocześnie pełniła funkcję jej prokurenta i była zatrudniona w spółce na stanowisku dyrektora finansowego. Naczelnik Urzędu Skarbowego w B.-z. decyzją z 11 sierpnia 2015 r. nr PP/4210-1/14 określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2011 w kwocie 85.834 zł, korygując koszty uzyskania przychodów spółki za ten rok o wynagrodzenia A.g. oraz składki na ubezpieczenie społeczne zapłacone od tych wynagrodzeń.
Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z 18 lutego 2016 r. nr 2601-PD.4210.10.2015 uchylił powyższe rozstrzygnięcie uznając, że zgromadzony dotychczas materiał dowodowy nie jest wystarczający do ustalenia czy wymienione wydatki na wynagrodzenia A.g. oraz składki od tych wynagrodzeń stanowiły koszt uzyskania przychodów.
1.3 W toku ponownego rozpatrzenia sprawy Naczelnik Urzędu Skarbowego w B.-z. zawiesił postępowanie podatkowe. Na podstawie przepisu art. 203 § 1 Ordynacji podatkowej wezwał stronę do wystąpienia do Sądu Okręgowego w K. z powództwem o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego - umowy o pracę z 1 grudnia 2001 r. pomiędzy A.g. a spółką.
1.4 Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K., utrzymując w mocy to postanowienie podniósł, że zawieszenie postępowania na podstawie przepisu art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej uzależnione jest od wystąpienia czterech istotnych elementów składających się na konstrukcję zagadnienia wstępnego:
1) wyłania się ono w toku postępowania podatkowego,
2) rozstrzygnięcie kwestii prawnej (nie faktycznej) należy do innego organu lub sądu,
3) rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, zatem zagadnienie wstępne musi poprzedzać rozpatrzenie sprawy,
4) istnieje zależność między rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego a rozpatrzeniem sprawy i wydaniem decyzji.
Przedmiotowa sprawa wyłoniła się w toku postępowania podatkowego ponieważ w jego trakcie organy ustaliły, że spółka zawarła 1 grudnia 2001 r. umowę o pracę z A.g. w charakterze specjalisty do spraw finansowych - dyrektora finansowego. A.g. w momencie zawierania umowy o pracę a następnie w czasie wykonywania tej pracy była jednocześnie jedynym udziałowcem tej spółki, a ponadto równolegle pełniła rolę prokurenta spółki. Organ podatkowy pierwszej instancji ocenił tą umowę jako pozbawioną zasadniczych elementów konstrukcyjnych istotnych dla tego rodzaju stosunków prawnych. Zagadnienie to stanowiło kwestię sporną pomiędzy stroną a organem podatkowym pierwszej instancji w toku całego postępowania, w tym także w postępowaniu odwoławczym.