Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 listopada 2011r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za grudzień 2002r. oddala skargę.
Decyzją z dnia [...]., nr [...]Dyrektor Izby Celnej w K. uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...]., nr [...]określającą S. M. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą "E. - S." zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiąc grudzień 2002r. w kwocie 27.089,00 zł i określił kwotę tego zobowiązania w wysokości 22 650,00 zł.
W motywach wskazał, że przedmiotowa decyzja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenie sprawy. Decyzja Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]nr [...]. określająca zobowiązanie w podatku akcyzowym za grudzień 2002r. została uchylona wyrokiem w K. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 4 września 2008r., sygn. akt: I SA/Ke 226/08. Uchylając decyzję z uwagi na wady postępowania podatkowego, Sąd wskazał na konieczność ustalenia jakie konkretne zdarzenia gospodarcze spowodowały powstanie w badanym miesiącu obowiązku podatkowego w zakresie podatku akcyzowego, dokonania na podstawie całokształtu materiału dowodowego oceny, czy dana okoliczność została udowodniona i przytoczenia w uzasadnieniu faktycznym decyzji wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Ponadto nakazał ustalenie czy w protokole badania ksiąg organ I instancji wykazał nierzetelność ksiąg wskazując na czym w konkretnym przypadku ta nierzetelność polega, a tym samym czy obalił moc dowodową ksiąg wynikająca z art. w art. 193 § 1 Ordynacji podatkowej. Realizując wytyczne zawarte w w/w orzeczeniu, Dyrektor Izby Celnej w K. decyzją z dnia [...]., nr [...]uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Rozpoznając odwołanie od decyzji organu I instancji z dnia 22 października 2010r. wydanej w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, organ odwoławczy podniósł, że przeprowadzone postępowanie kontrolne i kontrola podatkowa w firmie "E.-S." wykazały m. in., że w miesiącu grudniu 2002r. powstał obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym, ponieważ miały miejsce przypadki sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe. Firma nie zgłosiła działalności w zakresie podatku akcyzowego, nie składała deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego i nie dokonywała wpłat tego podatku.
Firma "E.-S." będąc podatnikiem podatku od towarów i usług prowadziła obowiązującą ewidencję dla celów tego podatku, w tym ewidencję sprzedaży VAT i kasę fiskalną oraz ewidencję zakupu VAT. W toku kontroli podatkowej nie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie ewidencji zakupów VAT. Nie zakwestionowano także ilości i udokumentowania sprzedaży paliw płynnych innych, niż olej opałowy.
W toku kontroli ujawniono fakt prowadzenia przez "E.-S." dodatkowej ewidencji pomocniczej, nazwanej "książkami dystrybutorów", obejmującej m.in. sprzedaż oleju opałowego. Było to łącznie 9 szt. zeszytów, w tym 5 zawierających zapisy dotyczące sprzedaży oleju opałowego w okresie od 2 listopada 2001r. do 24 lutego 2003r. Zawierały one zapisy danych, z zachowaniem ciągłości rozliczenia obrotu olejem opałowym, w tym tak istotne dane, jak dotyczące ilości zakupionego i sprzedanego oleju opałowego, stanów początkowego i końcowego licznika dystrybutora, na każdy dzień (licznika sumarycznego odmierzacza paliwa), dat sprzedaży, cen jednostkowych i wartości paliwa oraz sposobu zapłaty. W licznych przypadkach zeszyty zawierały także potwierdzony podpisem przez właściciela "E.-S." odbiór gotówki (utargu). Ponadto zapisy w zeszytach zawierały częściowo dane dotyczące odbiorców oleju opałowego. Jednakże liczne braki danych, a to w zakresie m in. odbiorców i dowodów sprzedaży uniemożliwiały zidentyfikowanie lub zweryfikowanie faktycznego odbiorcy oleju opałowego oraz pełną weryfikację wystawionych faktur VAT i załączonych do nich oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego i powiązanie ich z zapisami w zeszytach. Z przeprowadzonej ekspertyzy grafologicznej zabezpieczonych zeszytów, opisanej w opinii biegłego grafologa z dnia 26 kwietnia 2007r. wynika, że znajdują się w nich podpisy, a także część zapisków S. M., który po zapoznaniu się z tą opinią potwierdził ich autentyczność. Z porównania ilości sprzedanego w 2002r. oleju opałowego (1.214.748 litrów), jaka wynikała z ewidencji sprzedaży VAT oraz ilości wynikającej z zabezpieczonych zeszytów wynika, że wielkości te były zbliżone, różnicę stanowi tylko ilość 1.938 litrów (0,16%) na niekorzyść dodatkowej ewidencji (zeszytów), co oznacza, że w każdym przypadku w zeszytach wykazano faktyczne ilości sprzedanego oleju opałowego i świadczy o istotnej wartości dowodowej zabezpieczonych zeszytów (książek dystrybutora).