Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Rojek,, Asesor WSA Mirosław Surma, Protokolant Sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 listopada 2007r. sprawy ze skargi PP na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. określa, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz P P kwotę 100 złotych (sto) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia[...]. znak: [...]Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego [...]z dnia[...]. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 2.471,00 złotych z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki Opel Vectra, rok produkcji 1993.

Organ drugiej instancji ustalił, że w dniu 25 maja 2004r. w Urzędzie Celnym w P P złożył deklarację uproszczoną nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu marki Opel Vectra, wraz z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego zapłatę podatku akcyzowego od samochodu osobowego. W złożonej deklaracji P P wykazał podatek akcyzowy w kwocie 2.471,00 złotych i dokonał jego wpłaty na konto Izby Celnej. W dniu 6 lipca 2005r. do Urzędu Celnego P P złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku akcyzowego i jego zwrotu w uiszczonej wysokości jako podatku niesłusznie pobranego. Na uzasadnienie swojego żądania podatnik zakwestionował zasadność pobrania podatku akcyzowego, podnosząc, iż obowiązek zapłaty jego jest niezgodny z prawem wspólnotowym. Z tej przyczyny w dniu 31 sierpnia 2005r. Naczelnik Urzędu Celnego, w odpowiedzi na powyższy wniosek P P, wydał decyzję o odmowie stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego w/w samochodu. Organ I instancji uzasadnił swoje rozstrzygnięcie tym, iż postąpił zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, a zagadnienie sprzeczności obowiązku zapłaty podatku akcyzowego z przepisami unijnymi rozstrzyga jedynie Europejski Trybunał Sprawiedliwości. W związku z takim orzeczeniem organu podatkowego PP w dniu 12 września 2005r. skierował do Dyrektora Izby Celnej odwołanie podnosząc, iż decyzja organu I instancji stanowi naruszenie zasady niedyskryminowania produktów w obrocie między krajami członkowskimi oraz zasady pierwszeństwa prawa wspólnotowego. Odwołujący się wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 2.471,00 złotych.

Dyrektor Izby Celnej w uzasadnieniu decyzji utrzymującej w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji wskazał, iż podatek akcyzowy jest tzw. podatkiem konsumpcyjnym, co oznacza, iż powinien być pobierany z chwilą przeznaczenia wyrobu akcyzowego do konsumpcji. Nie jest zatem istotne dla poboru tego podatku, gdzie dany wyrób został wyprodukowany, ale ważne jest, gdzie został wprowadzony do konsumpcji. Wtedy bowiem powstaje obowiązek zapłaty podatku akcyzowego. Podatek ten staje się należny w państwie członkowskim, w którym następuje konsumpcja, według stawki podatku obowiązującej w tym państwie. Jak wskazał organ odwoławczy, wspólny system prawa akcyzowego obowiązuje w Unii Europejskiej od 1993 roku na mocy Dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992r. w sprawie przepisów ogólnych dotyczących wyrobów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym oraz w sprawie składowania, przepływu i kontrolowania takich wyrobów, ustalającej zasady obrotu produktami objętymi akcyzą i sposób pobierania akcyzy w stosunku do towarów unijnych lub importowanych do Unii Europejskiej z krajów trzecich. Dyrektywa zaś wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty. Pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków jej wprowadzenia. Przepisy prawa wspólnotowego w wydanych przez Komisję Wspólnoty Europejskiej rozporządzeniach w sprawie podatku akcyzowego regulują jedynie kwestie odnoszące się do wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, pozostawiając państwom członkowskim swobodę w zakresie i strukturze opodatkowania podatkiem akcyzowym innych wyrobów akcyzowych, tzw. niezharmonizowanych. Samochody osobowe stanowią wyroby akcyzowe niezharmonizowane. Harmonizacja akcyzy na szczeblu wspólnotowym obejmuje zaś: oleje mineralne, alkohole i napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, które tworzą grupę wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. Jak natomiast stanowi art. 3 ust. 3 w/w Dyrektywy: Państwa Członkowskie zachowują prawo do wprowadzenia lub utrzymania podatków na wyroby inne niż te wymienione w ust. 1 tegoż artykułu (oleje mineralne, alkohole i napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe), pod warunkiem jednak, że podatki te nie spowodują zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granicy w handlu między Państwami Członkowskimi. To powoduje, jak wskazał organ administracji, że grupę towarów akcyzowych niezharmonizowanych każde państwo członkowskie ustanowić może osobno bez potrzeby ich ujednolicania na terenie całej Wspólnoty Europejskiej, ale pod warunkiem spełnienia wszelkich zasad wynikających z zasad wolnego rynku, zasad konkurencji i nie dyskryminowania produktów pochodzących spoza kraju zgodnie z art. 90 (95) TWE. W polskim ustawodawstwie dotyczącym opodatkowania wyrobów podatkiem akcyzowym skorzystano z postanowień ww. artykułu Dyrektywy i w ustawie z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 i Nr 68, poz. 623 z późniejszymi zmianami) wymieniono grupę wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych, do których włączono samochody osobowe. W odniesieniu do samochodów osobowych znajdą więc zastosowanie przepisy ustawy o podatku akcyzowym, która stanowi przeniesienie na grunt ustawodawstwa krajowego ww. dorobku wspólnotowego w zakresie podatku akcyzowego w/w Dyrektywy.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej