Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi Ł. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] 2013 r.

nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] 2013 r. nr [...] w sprawie określenia Ł. S. zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie [...] zł od umowy pożyczki pieniężnej w kwocie [..] zł, zawartej w dniu 22 czerwca 2011 r.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że Ł. S. zakupił lokal mieszkalny za kwotę 150.000 zł. Koszty nabycia tego lokalu wyniosły 4777,60 zł.

W oparciu o dane wynikające z dokumentów źródłowych organ podatkowy stwierdził nadwyżkę wydatków poniesionych przez podatnika w 2011 r., w tym na nabycie ww. lokalu mieszkalnego, nad przychodami deklarowanymi do opodatkowania.

W związku z tym wszczęto w dniu 19 września 2012 r. wobec Ł. S. postępowanie podatkowe w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. z tytułu przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. W toku postępowania podatnik złożył deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-3, w której jako przedmiot opodatkowania wykazał umowę pożyczki gotówkowej na zakup mieszkania zawartą w dniu 22 czerwca 2011 r. z J. G. oraz dokonał wpłaty zadeklarowanego podatku wraz z odsetkami według stawki 2%.

Odnosząc się do przedmiotu sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w K. wskazał na mające zastosowanie w sprawie przepisy ustawy z dnia 9 września

2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (j. t. Dz. U. z 2010 r. nr 101, poz. 649 z późn. zm., dalej zwana "u.p.c.c.") oraz ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm) regulujące umowę pożyczki.

W świetle przepisów ustawy podatkowej, 20% sankcyjna stawka podatku od czynności cywilnoprawnych znajduje zastosowanie w sytuacji gdy biorący pożyczkę powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, a nie spełnił warunku zapłaty podatku w obowiązującym terminie (art. 7 ust. 5 u.p.c.c.).

W niniejszej sprawie podatnik - pożyczkobiorca w ustawowym 14-dniowym terminie nie zgłosił przedmiotowej umowy do opodatkowania oraz nie zapłacił należnego podatku od czynności cywilnoprawnych. Uczynił to dopiero w dniu

24 września 2012 r., tj. po otrzymaniu w dniu 19 września 2012 r. postanowienia wszczynającego postępowanie podatkowe w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. i znacznie po upływie terminu przewidzianego dla zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, który przypadał na dzień 6 lipca 2011 r.

Celem wprowadzenia podwyższonej 20% sankcyjnej stawki podatku od czynności cywilnoprawnych było przede wszystkim utrudnienie obchodzenia prawa podatkowego w zakresie dochodów ze źródeł nieujawnionych. Ma to związek z praktyką powoływania się w trakcie postępowań dotyczących np. nieujawnionych źródeł przychodów na zawarte umowy pożyczki czy umowy depozytu nieprawidłowego dla uprawdopodobnienia posiadania środków finansowych na pokrycie poniesionych wydatków. Z reguły, tego rodzaju umowy nie były zadeklarowane do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a podatek płacony był dopiero po powołaniu się na tą czynność w trakcie postępowania. Do powyższych wniosków prowadzi m. in. lektura stenogramu z posiedzenia Komisji Finansów Publicznych w dniach 20-21 września 2006 r.

Strona 1/6