Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2011 i 2012 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi O. I. sp. z o.o. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2011 i 2012 r. oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odpady
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] r. znak: [...] odmawiającej O.-I. Sp. z o.o. w K. (Spółka) stwierdzenia nadpłaty podatku od nieruchomości za 2011 i 2012 rok.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (Kolegium; SKO) ustaliło, że sprawa zaistniała na gruncie następującego stanu faktycznego. W dniu 17 maja

2011 r. Spółka złożyła w Urzędzie Gminy B. deklarację na podatek od nieruchomości za rok 2011. Jako przedmiot opodatkowania wykazała budynki pozostałe, w tym zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego o powierzchni 313 m2 oraz grunty pozostałe o powierzchni 1 400 m 2. Spółka deklarację na podatek od nieruchomości za 2012 r. złożyła w dniu 23 marca 2012 r. wykazując w niej identyczny przedmiot opodatkowania. Kwota podatku zwiększyła się ze względu na wzrost stawek podatkowych. Wykazany podatek z tego tytułu w roku 2011 wyniósł 727 zł, a w 2012 - 881 zł. Za lata 2011 i 2012 deklaracje na podatek od nieruchomości w Urzędzie Gminy B. złożyła także spółka Zakład Ceramiki Budowlanej S. S.A. z siedzibą w S.. Spółka ta jako przedmiot opodatkowania wykazała budynki - pozostałe, w tym zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego o powierzchni 5 197 m2, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o wartości 72 786,00 zł oraz grunty pozostałe o powierzchni 48 213 m2. Podatek z tego tytułu w roku 2011 wyniósł 14 780,00 zł, a w 2012 - 17 823,00 zł.

Na rachunek bankowy Urzędu Gminy B., Spółka dokonała w 2011 i 2012 r., w imieniu Zakładu Ceramiki Budowlanej S. S.A. w S. szczegółowo wymienionych w decyzji wpłat. Wpłaty te dokonywane były tytułem rat układu Zakładu Ceramiki Budowlanej S. S.A. z wierzycielami, zatwierdzonego 23 maja 2008 r. przez Sąd Rejonowy w K. postanowieniem sygn. akt V GUp 8/06. Układ przewidywał m.in. odroczenie spłaty tych wierzytelności na okres 1 kwartału od daty uprawomocnienia się postanowienia Sądu o zatwierdzeniu układu z rozłożeniem płatności na 12 kwartalnych rat płatnych do ostatniego dnia miesiąca kończącego dany kwartał. Układem zostały objęte między innymi zaległości spółki Zakład Ceramiki Budowlanej S. wobec Gminy B. w kwocie 282 961,80 zł. Wskutek niewywiązywania się z postanowień układu wobec Gminy B. i PGNiG S.A, Sąd Rejonowy w K. postanowieniem z dnia 28 marca 2012 r. sygn. akt V GU 1/11 uchylił zawarty układ.

Wpłaty dokonane przez Spółkę 10 marca 2012 r., 10 maja 2012 r.

i 11 maja 2012 r. Wójt Gminy B. odpowiednio postanowieniami z dnia: 22 marca

2012 r., 10 maja 2012 r. i 11 maja 2012 r. zaliczył na poczet zaległości IV, V i VI raty podatku od nieruchomości za 2010 r. i VI raty podatku za rok 2011.

Następnie Spółka złożyła 7 maja 2014 r. w Urzędzie Gminy B. wniosek o zwrot nadpłaty w wysokości przewyższającej dokonane wpłaty w stosunku do wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2011 i 2012 r. Jako podstawę swojego wniosku wskazała, że błędnie rozpoznając swoje obowiązki oraz błędnie dokonując oceny charakteru zobowiązania podatkowego doprowadziła do sytuacji, w której uiszczony podatek został zapłacony. Błędnie bowiem uznała, że obowiązek podatkowy nie ma charakteru osobistego, a tym samym pozostawanie w relacjach własnościowych z innym podmiotem może powodować spełnienie zobowiązania podatkowego, na co miało, wpływ także położenie nieruchomości będących przedmiotem podatku. We wniosku nie wskazano wysokości żądanego zwrotu, nie wskazano kiedy podatek został uiszczony, jak również nie podano z jakiego tytułu wpłaty były dokonywane. W wyniku analizy zebranego materiału dowodowego organ odwoławczy wywiódł, że wniosek Spółki dotyczy wpłat wymienionych powyżej.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Odpady
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze