Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2017 r. sprawy ze skargi "R." spółka akcyjna w K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] r. [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania kontrolnego oddala skargę.
Dyrektor Izby Skarbowej w K. (obecnie Dyrektor Izby Administracji Krajowej) postanowieniem z [..] r. nr [..] utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z [...] r. nr [...] w sprawie odmowy zawieszenia postępowania kontrolnego prowadzonego w stosunku do "R." S.A. w K. (Spółka) z zakresu rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za lipiec 2011 r.
W uzasadnieniu wskazano, że 24 listopada 2016 r. Spółka złożyła wniosek o zawieszenie postępowania kontrolnego prowadzonego przez Dyrektora UKS w K., wszczętego postanowieniem z 27 lipca 2016 r.
nr UKS26W1P2.420.75.2016.MP.27 w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za lipiec 2011 r. do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) za 2011 r. W uzasadnieniu Spółka wskazała, że wynik postępowania w VAT uwarunkowany jest uprzednim rozstrzygnięciem spornej kwestii prawnej, będącej przedmiotem decyzji Dyrektora UKS w K.
z 7 listopada 2016 r. nr 68/2016 w przedmiocie CIT za 2011 r., od której Spółka złożyła odwołanie. Istotą tego sporu jest m.in. ocena, czy wniesiony przez Spółkę aportem do spółki "C.T.M." Sp. z o.o. oddział stanowił tzw. "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 4 pkt 4a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2011.74.397 ze zm.). Zdaniem Spółki kwestia ta stanowi tzw. "zagadnienie wstępne", którego rozstrzygnięcie w postępowaniu CIT ma bezpośredni związek z postępowaniem VAT, tj. od którego zależy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji w postępowaniu w przedmiocie VAT.
Organ wskazał, że zawieszenie postępowania zostało uregulowane w art. 201 Ordynacji podatkowej. W myśl tego przepisu organ podatkowy zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. W świetle art. 31 ust. 1 ustawy z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U.2016.720 ze zm.) powyższe unormowanie ma zastosowanie również do postępowania kontrolnego prowadzonego na podstawie ustawy o kontroli skarbowej. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w K., zawieszenie postępowania kontrolnego w przedmiocie podatku od towarów i usług może nastąpić tylko wtedy, gdy organ samodzielnie nie jest w stanie zebrać całości materiału dowodowego oraz, gdy dalsze czynności wymagają rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.
W przedmiotowej sprawie ten sam organ jest uprawniony do dokonania oceny, czy wniesiony aportem oddział stanowił - w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - zorganizowaną część przedsiębiorstwa, czy też zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie był. Wydanie decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za lipiec 2011 r. nie jest uzależnione od uprzedniego prawomocnego rozstrzygnięcia tożsamej kwestii na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Postępowanie kontrolne dotyczące prawidłowości rozliczenia VAT za lipiec 2011 r. oraz postępowanie dotyczące CIT za 2011 r. są bowiem samodzielnymi postępowaniami, nawet w sytuacji, gdy ich przedmiotem jest ten sam stan faktyczny i dokonywana jest wykładnia identycznych przepisów. Pomiędzy ww. sprawami nie istnieje taki związek przyczynowy, że od prawomocnego rozstrzygnięcia dokonanego na gruncie CIT uzależnione jest wydanie decyzji dotyczącej zobowiązania podatkowego w VAT. Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięć obydwu spraw stanowią bowiem przepisy różnych ustaw (tj. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o podatku od towarów i usług). Każde z tych postępowań wymaga we własnym zakresie zgromadzenia materiału dowodowego i dokonanie jego oceny, a także wydanie stosownego rozstrzygnięcia. Możliwe i dopuszczalne jest wzajemne korzystanie z poczynionych ustaleń i zebranych dowodów, lecz należy je ocenić w odniesieniu do każdej ze spraw. Rozstrzygnięcie w zakresie określonego rodzaju podatku może co najwyżej wpłynąć na treść decyzji w przedmiocie innego podatku. Zatem rozpoznanie sprawy dotyczącej określenia wysokości podatku w jednym postępowaniu nie stanowi kwestii prejudycjalnej, od której zależy wydanie decyzji w innym podatku.