Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Sędziowie Sędzia SO (del.) Janusz Bociąga,, Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Adamczyk, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi B. O.-B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1. oddala skargę, 2. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz radcy prawnego T. D. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. postanowieniem z dnia [...].nr [...].utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta K. z dnia [...].. znak: [...]., którym odmówiono uznania zarzutów w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego wobec B. O.-B..
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazano, że pojazd samochodowy o nr rej. TK 23513, którego właścicielem jest B. O.-B. był zaparkowany w strefie płatnego parkowania bez uiszczenia stosownych opłat, w związku z czym jest ona zobowiązana do zapłaty należności wynikającej z upomnienia oraz z tytułu wykonawczego. Miejski Zarząd Dróg w K. wystawił w dniu 12.07.2011 r. tytuł wykonawczy o nr MZD/S/7055/11 przeciwko zobowiązanej B. O.-B., który został odebrany wraz zawiadomieniem o zajęciu świadczenia emerytalnego w dniu 27.09.2011 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznając zażalenie zobowiązanej na postanowienie organu I instancji z dnia 8 listopada 2011 r., wskazało, że opłatę dodatkową za parkowanie pojazdu nałożono w oparciu o przepisy ustawy z dnia
21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. nr 204 z 2004 poz. 2086 z późn. zm., dalej u.d.p.). Zauważono, że będąca przedmiotem postępowania egzekucyjnego w niniejszej sprawie egzekucja obowiązku za nieuiszczenie opłaty za parkowanie pojazdu
26.02.2007 r. i 8.10.2009 r. jest uregulowana w ustawie z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych. W nowelizacji z dnia 14 listopada 2003 r. (Dz. U. Nr 200, poz. 1953; która weszła w życie z dniem 24 listopada 2003 r.) ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, skreślono art. 13 ust. 2a, ale jednocześnie dodano art. 13f stanowiący, że za nieuiszczenie opłaty parkingowej pobiera się opłatę dodatkową. Nowelą z dnia 29 lipca 2005 r. zmieniającą ustawę o drogach publicznych z dniem 4 października 2005 r.
w art. 40d dodano ust. 3, w którym zawarto między innymi przepis, że obowiązek uiszczenia opłat dodatkowych określonych w art. 13f przedawnia się z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powinny zostać uiszczone.
Organ odwoławczy odnosząc się do zarzutów zażalenia stwierdził, że opłaty dodatkowe należne w przedmiotowej sprawie za rok 2007 jak i za rok 2009 nie uległy przedawnieniu.
Kolegium odnośnie zarzutu dotyczącego błędu co do osoby zobowiązanej wyjaśniło, powołując się na art. 13 ust. 1 pkt. 1 u.d.p., że podmiot korzystający z dróg publicznych jest zobowiązany do ponoszenia odpowiednich opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefach płatnego parkowania. Organ egzekucyjny i MZD w K. wskazały właściciela pojazdu - skarżącą jako podmiot zobowiązany do uiszczenia opłaty. Powołując się na utrwalone orzecznictwo sądowoadministracyjne, stwierdzono, że podmiotem korzystającym nie musi być zawsze właściciel samochodu. Organ egzekucyjny nie jest zobowiązany do prowadzenia postępowania wyjaśniającego dążącego do precyzyjnego ustalenia osoby korzystającej z drogi publicznej poprzez zaparkowanie samochodu, ponieważ na prowadzenie postępowania tego rodzaju nie pozwala art. 29 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.