Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi Ł. M. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Minister Finansów utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie z wniosku Ł.a M.a (wnioskodawca/ skarżący) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W dniu 21 listopada 2012 r. Ł. M. wystosował wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania pożyczki za ujawnione i legalne źródło pochodzenia majątku.

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny: w lipcu 2010 r. obywatel Ukrainy (pożyczkodawca) i obywatel polski (pożyczkobiorca) zawarli umowę pożyczki, która spisana została na Ukrainie. Powołując się na przepis art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. 2010. 101. 649 j .t. ze zm.) wnioskodawca wskazał na brak podstaw do uiszczenia podatku od powyższej umowy. Propozycję pożyczki złożył obywatelowi Ukrainy obywatel Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotem pożyczki miały być pieniądze w postaci gotówki w ilości zgodnej z limitem przewozu (maksymalnie 10 tys. dolarów jednorazowo lub ich równowartość w złotych), którą pożyczkodawca miał przekazywać osobiście pożyczkobiorcy przy okazji wizyt na Ukrainie. Odbiór gotówki był każdorazowo kwitowany przez pożyczkobiorcę. Wnioskodawca uznał, że zawarta umowa nie pociąga za sobą konieczności zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych i nie złożył w tym przedmiocie informacji w urzędzie skarbowym.

W tak przestawionym stanie faktycznym sformułowano następujące pytanie: czy środki finansowe pozyskane w ramach pożyczki poza granicami RP mogą stanowić ujawnione i legalne źródło pochodzenia majątku?

Uzupełniając wniosek w dniu 3 maja 2013 r. wnioskodawca przeredagował pytanie do brzmienia: czy środki finansowe pozyskane w ramach pożyczki poza granicami RP w sposób niebudzący wątpliwości mogą stanowić ujawnione i legalne źródło pochodzenia majątku? Nadto wskazał, że przedmiotem wniosku jest wykładnia przepisu art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm. - t.j.), dalej "u.p.d.o.f." Wątpliwości interpretacyjne budzi kwestia czy pozyskane w sposób opisany środki pieniężne spełniają warunek mienia wolnego od opodatkowania i czy wskazany przepis będzie miał zastosowanie.

Zdaniem wnioskodawcy, przepis art. 20 ust 3 u.p.d.o.f stanowiąc o mieniu pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania nie wskazuje wprost na przychody wyłączone z opodatkowania. Pojęcie dochodów wolnych od opodatkowania obejmuje wszelkie dochody które z różnych przyczyn legalnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych np. dlatego, że ustawa lub umowa międzynarodowa wyłączają dany dochód spod podatku Polsce. Wnioskodawca otrzymując środki pieniężne w drodze pożyczki poza granicami kraju nie ma prawnej możliwości zgłoszenia jej w Polsce. Jedynym dowodem na potwierdzenie pochodzenia środków finansowych będzie umowa pożyczki (zawarta przez strony umowy poza granicami RP) i potwierdzenie przekazania gotówki pożyczkobiorcy. Czynności zawarte poza granicami kraju nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce, co potwierdzają powołane interpretacje podatkowe. Ewentualne powstanie obowiązku podatkowego i wysokość podatku od dochodów osobistych regulują właściwe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zdaniem wnioskodawcy, przepisy podatkowe nie nakładają obowiązku opodatkowania takich środków podatkiem dochodowym od osób fizycznych (pożyczka nie stanowi przychodu osoby fizycznej, jest świadczeniem zwrotnym i jako takie nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych), czy też ujawnienia organom podatkowym tak uzyskanych środków w jakikolwiek sposób.

Strona 1/5