Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek z tytułu nieopłaconych składek
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec,, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 marca 2012r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek z tytułu nieopłaconych składek 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia 17 października 2011r.; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie strona 1/5

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy decyzją z [...]. nr [...]utrzymał w mocy decyzję z [...]nr [...] którą odmówił J. S. umorzenia odsetek z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne rolników w kwocie 1 795,00 zł za okres od1 kwartału 2006r. do 4 kwartału 2010r.

J. S. wystąpił z wnioskiem z 26 lipca 2011r. o umorzenie odsetek z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne rolników. Wniosek uzasadnił niską dochodowością prowadzonego gospodarstwa.

Dokonując ustaleń co do sytuacji materialnej zobowiązanego organ wskazał, że skarżący prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 5,04 ha, co stanowi 7,36 ha przeliczeniowych, w ramach którego uprawia marchew, kapustę, proso. Szacowany przy użyciu wskaźnika GUS z 2010r. przeciętny miesięczny dochód uzyskiwany z gospodarstwa organ ustalił na kwotę 1.397,15 zł miesięczne. Ponadto ustalił, że skarżący otrzymał w 2010 r. płatności bezpośrednie do gruntów rolnych w kwocie 2.059,51 zł, płatności niskotowarowe w kwocie 5.130,63zł zaś w 2009r. płatności niskotowarowe w kwocie 5.191,88 zł. Zobowiązany nie korzysta z pomocy społecznej. Odnosząc się do twierdzenia skarżącego, iż jego sytuacja uległa pogorszeniu na skutek strat w wyniku powodzi, organ stwierdził, na podstawie informacji Urzędu Gminy w D., że skarżący nie zgłaszał organom gminy zaistnienia szkód klęskowych w okresie 2010r. i 2011r.

Organ przytoczył treść art. 41 a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U z 2008r. Nr 50 poz.291 z późn. zm. ) oraz odwołał się do Rozporządzenia Komisji WE Nr 1535/2007 z dnia 20 grudnia 2007r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy de minimis w sektorze produkcji rolnej i uznał, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy nie wniósł okoliczności, które miałyby wpływ na zmianę pierwotnej decyzji z [...]

Od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie przepisów art. 41 a ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz Rozporządzenia Komisji WE Nr 1535/2007 z dnia 20 grudnia 2007r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy de minimis w sektorze produkcji rolnej.

Wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i orzeczenie zgodnie z wnioskiem, to jest o umorzenie odsetek, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu skargi wskazał, że uwzględniając szacunkowy dochód z gospodarstwa jak również uzyskany z płatności w 2010r. uzyskiwane środki wystarczają mu jedynie na zaspokajanie podstawowych potrzeb. W takiej sytuacji nie jest w stanie spłacić zaległości z tytułu odsetek, albowiem kwota 1795 zł jest dla niego kwotą wysoką i praktycznie nieosiągalną.

Podniósł, że zawsze sumiennie wypełnia zobowiązania publicznoprawne. Wyjaśnił, że obecna jego sytuacja uległa poważnemu pogorszeniu w związku z zaistniałą powodzią, której skutki odczuwa i będzie jeszcze odczuwał przez kilka lat. Fakt zaniechania zgłoszenia w Urzędzie Gminy szkód klęskowych niczego nie zmienia, robiło tak wielu rolników. Wyjaśnił, że o ile dom nie został zalany, to poniósł szkody w uprawach i w zwiększonych kosztach użytkowania gospodarstwa. Argumentację organu dotyczącą odmowy umorzenia odsetek z uwagi na nie korzystanie z pomocy społecznej określił jako kuriozalną. Wskazał, że zgodnie z powołanymi przez organ przepisami unijnymi należało zaległe odsetki umorzyć. Przepisy te w sposób jednoznaczny stanowią, że jest to ulga stanowiąca indywidualną pomoc. Podkreślił, że rozstrzygniecie organu zmusza go sprzedaży posiadanej ziemi, w celu spłaty należnych odsetek, gdyż nie ma żadnych innych możliwości płatniczych, a pomoc przewidziana w powołanym Rozporządzeniu Komisji WE nie ma służyć takiemu celowi.

Strona 1/5