Przepis art. 58 par. 1 Kpa jest tak skonstruowany, że osoba zainteresowana, obowiązana jest uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminu. W związku z tym powinna ona stosowną argumentacją uwiarygodnić swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna a przy tym powstała w czasie biegu terminu do dokonania czynności procesowej i trwała aż do wystąpienia z wnioskiem o jego przywrócenie.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Grzegorza D. na postanowienie Prezesa Głównego Urzędu Ceł w W. z dnia 11 maja 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminy do wniesienia odwołania - oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11.05.1998 r. Prezes Głównego Urzędu Ceł w W. odmówił Grzegorzowi D. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w K. z dnia 25.05.1997 r. zawartej w SAD (...).
W podstawie prawnej postanowienia powołano przepisy art. 58 i art. 59 Kpa w zw. z art. 289 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm. /.
W uzasadnieniu zaś przywołano na wstępie przepis art. 58 Kpa po czym zauważono, że strona odebrała decyzję z dnia 25.05.1997 r. zawartą w SAD (...) w dniu 11.06.1997 r. Wniosek o przywrócenie terminu wniesiony natomiast został 16.10.1997 r. Prezes Głównego Urzędu Ceł uznał w związku z tym, że strona nie uprawdopodobniła, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. We wniosku o przywrócenie terminu podniesiono bowiem, że uchybienie nastąpiło w związku z zaniedbaniem. W tym stanie rzeczy nie można uznać, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Wskazano dalej, że zgodnie z powołanym wyżej przepisem jednocześnie z wniesieniem wniosku o przywrócenie terminu dopełnić należy czynności, dla której ustanowiony został termin. Strona obowiązku tego jednak nie dopełniła gdyż wnosząc przedmiotowy wniosek nie złożyła odwołania od decyzji pierwszoinstancyjnej.
W tym stanie rzeczy odmówiono stronie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższe postanowienie Grzegorz D. powołał się na zarzut naruszenia przez organ odwoławczy przepisów postępowania administracyjnego. Podniósł bowiem, iż "GUC wykorzystując swoja przewagę w zakresie znajomości procedury odwołań, skarg i wniosków nie pouczył go w myśl art. 9 Kpa" o potrzebie wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania równocześnie z samym odwołaniem.
W uzasadnieniu powołano się na fakt, że przedmiotowa sprawa dotyczy nie zamówionego przez stronę towaru. Sprawą odprawy tego towaru zajęła się jedna z agencji celnych działających "na terenie GUC". Po uzgodnieniu co to za towar i przetłumaczeniu dokumentów handlowych oraz dostarczeniu dokumentów wymaganych przez organy celne "celnik odmówił dokonania odprawy" z racji braku notarialnie potwierdzonego numeru konta bankowego. Spowodowało to, że towar pozostał w Urzędzie Celnym. Przyznano następnie, że w maju 1997 r. skarżący otrzymał informację - SAD, w którym nie poinformowano go, iż w związku z wspomnianymi brakami formalnymi będzie musiał uiścić należności za tak zwane składowanie wraz z cłem i odsetkami. Ponieważ w owym czasie ów przesłany SAD nic skarżącemu nie mówił dokument odłożył ad acta sądząc, że jest to "taka procedura Urzędu Celnego celem kasacji towaru, który nie będzie nigdy odebrany". Okazało się jednak, że ciąży na nim obowiązek zapłacenia cła i składowego. W związku z tym zadzwonił do Urzędu, gdzie poinformowano go, że może zwrócić się o przywrócenie terminu.