Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w K. w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Mikosz Sędziowie NSA Przemysław Dumana NSA Eugeniusz Christ (spr.) Protokolant ref. staż. Anna Florek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2004 r. sprawy ze skargi "A" spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych o d d a l a s k a r g ę

Uzasadnienie strona 1/16

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) i art. 23 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw ( Dz. U. Nr 169, poz. 1387 ), na mocy uprawnień określonych w art. 5 ust. 7 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych ( Dz. U. Nr 106, poz. 489 z późn. zm.) oraz w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 1993 r. Nr 106 poz. 482 z późn. zm.) po rozpatrzeniu odwołania "A" spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. od decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] określającej :

zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 1995 r. w kwocie [...] zł, zaległość podatkową z art. podatku dochodowego od osób prawnych za 1995 r. w kwocie [...] zł, odsetki za zwłokę od w/w zaległości podatkowej wyliczone na dzień [...] r. w kwocie [...] zł,

Izba Skarbowa w K. uchyliła zaskarżoną decyzję w części dotyczącej odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej i od zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za 1995 r. i określiła dla Spółki z o.o. "A" w K. :

odsetki za zwłokę od zaległości podatkowej i od zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za 1995 r. w kwocie łącznej [...] zł tj. o [...] zł niższej od określonej w decyzji organu I instancji, a w pozostałej części utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że podstawę wydania decyzji stanowił wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Katowicach z dnia 4 listopada 2002 r. sygn. akt I SA/Ka 592/01, którym uchylono decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia . r. nr . utrzymującą w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...]. Wyjaśnił, iż w uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że organy podatkowe stosując przepis art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym były w pełni uprawnione do uznania, że przychód uzyskany z działalności polegającej na odprzedaży w handlu hurtowym towarów bezpośrednio importowanych przez Spółkę, jako wykraczający poza zakres zezwolenia z dnia [...] r., podlegał w 1995 r. opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Sąd wyraził pogląd, że oceny tej nie zmieniają także pozostałe argumenty prezentowane przez skarżącą Spółkę - co do których organ odwoławczy przedstawił wywody w pełni aprobowane przez skład orzekający w sprawie, a dotyczące :

naruszenia art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości, niewłaściwego rozliczenia różnic kursowych, z uwagi na fakt, że wielkość tych różnic nie ma odbicia w zapisach księgowych spółki, naruszenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż przyjęty przez spółkę sposób księgowania przyrostu stanu produktów, jej zdaniem, nie ma wpływu na podstawę opodatkowania, błędną interpretację kosztów marketingowych. Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że zaskarżona decyzja nie jest wolna od wad, które powodują konieczność jej wyeliminowania z obrotu prawnego, gdyż o ile wysokość zaległości podatkowej określona została prawidłowo, o tyle odsetki za zwłokę zostały błędnie ustalone bowiem nie uwzględniały wpłat skarżącej spółki, które kwotę tę pomniejszały. Spowodowało to naruszenie dyspozycji art. 53 § 4 w związku z art. 59 Ordynacji podatkowej. Tym samym rozstrzygnięcie w tym zakresie uznane zostało za wadliwe.

Strona 1/16