Skarga Zakładów Naprawczych Przemysłu Węglowego (...) w (...) na decyzję Izby Skarbowej w (...) w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat z zysku za 1996 r. i na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 oraz art. 55 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Izby Skarbowej na rzecz skarżących Zakładów jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt dwa złote sześćdziesiąt groszy tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Tezy

W świetle art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1992 nr 6 poz. 27 ze zm./, przy określaniu wpłat z zysku przedsiębiorstw państwowych możliwe jest odliczenie podatku dochodowego zapłaconego w kraju źródła przez samodzielny zakład działający za granicą, jeżeli dochód osiągany przez ten zakład w kraju źródła jest wliczany do dochodu brutto przedsiębiorstwa w państwie siedziby.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zakładów Naprawczych Przemysłu Węglowego (...) w (...) na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 5 listopada 1997 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat z zysku za 1996 r. i na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 oraz art. 55 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Izby Skarbowej na rzecz skarżących Zakładów jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt dwa złote sześćdziesiąt groszy tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z 16.7.1997 r. Urząd Skarbowy w K. określił Zakładom "R." wysokość zobowiązania z tytułu wpłat z zysku osiągniętego w 1996 r. w wysokości 1.268.086,10 zł, tj. w kwocie wyższej od zadeklarowanej o 32.976,20 zł. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 104 Kpa, art. 5 ust. o ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1992 nr 6 poz. 27 ze zm./. W uzasadnieniu decyzji podano, że w wyniku kontroli deklaracji WZP-1R o wysokości zysku osiągniętego przez przedsiębiorstwo państwowe i o wpłatach z zysku za 1996 r. stwierdzono zaniżenie należnej wpłaty z zysku na skutek zawyżenia podatku dochodowego przyjętego do jej ustalenia. W pozycji 30 deklaracji wykazano zysk z deklaracji ostatecznej podatku dochodowego CIT-8 oraz podatek dochodowy należny od zysku osiągniętego w Hiszpanii. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1992 nr 6 poz. 27 ze zm./ podstawą ustalenia wpłat z zysku jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym wykazanym w deklaracji podatkowej, tj. deklaracji podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8. Rezerwa na podatek dochodowy, tworzona na podstawie art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. /Dz.U. nr 121 poz. 591/, jak i zaliczka wpłacona na podatek dochodowy w Hiszpanii nie mają związku z podstawą ustalania wpłat z zysku.

Od powyższej decyzji odwołanie wniosły Zakłady "R.", zarzucając opodatkowanie podatku dochodowego należnego i zapłaconego w Hiszpanii przez swój oddział z tytułu wykonywanej tam działalności gospodarczej oraz brak podstawy prawnej do uzasadnienia decyzji, czyli uwzględnienie jedynie podatku dochodowego od dochodu krajowego według deklaracji CIT-8.

W uzasadnieniu odwołania wskazano, że ani art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1992 nr 6 poz. 27 ze zm./ po jego nowelizacji w 1995 r., ani rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 lutego 1996 r. w sprawie określenia terminów i trybu wpłat z zysku oraz wzorów i terminów składania deklaracji przez przedsiębiorstwa państwowe /Dz.U. nr 2l poz. 99/ nie stanowią, że zysk pomniejsza się jedynie o podatek dochodowy należny w kraju według deklaracji CIT-8, a mówi jedynie o podatku dochodowym w ogóle.

Zakłady "R." są przedsiębiorstwem państwowym i działalność w Hiszpanii prowadzą za pośrednictwem oddziału, który nie jest odrębną osobą prawną. Z tych względów strona sporządza w kraju łączny bilans ujmujący także wszystkie aktywa i pasywa oddziału oraz zysk osiągany w Hiszpanii. Oddział rozlicza się z podatków w Hiszpanii jako odrębny podmiot i zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ oraz umową o unikaniu podwójnego opodatkowania w deklaracji CIT-8 poz. 77 wykazuje się dochód pomniejszony o osiągnięty w Hiszpanii. Do rozliczenia za 1996 r. przyjęto podatek naliczony wstępnie od zysku określonego przez prowadzącego w Hiszpanii księgi handlowe oddziału, a należny podatek od zysku księgowano na rezerwy. Na podstawie powyższych zarzutów strona domagała się uchylenia decyzji organu I instancji.

Strona 1/5