Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w T.-G. w przedmiocie określenia opłat targowych i sposobu ich poboru oraz prowadzenia na terenie miasta handlu okrężnego na funkcjonujących targowiskach i halach targowych w okresie od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 1998 r.
Tezy

Targowiskiem w świetle art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ są wszelkie miejsca, w których faktycznie prowadzona jest działalność handlowa o znamionach targu, w tym również hale targowe oraz inne podobne obiekty.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Witolda B., Pawła Ch., Mariana J., Krzysztofa K., Andrzeja M. i Małgorzaty S. na uchwałę Rady Miejskiej w T.-G. z dnia 10 grudnia 1997 r. (...) w przedmiocie określenia opłat targowych i sposobu ich poboru oraz prowadzenia na terenie miasta handlu okrężnego na funkcjonujących targowiskach i halach targowych w okresie od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. - oddala skargę na punkt 1.3 zaskarżonej uchwały, a w pozostałym zakresie odrzuca skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Uchwałą z 10 grudnia 1997 r. Rada Miejska w T. określiła opłaty targowe i sposób ich poboru oraz prowadzenie na terenie miasta handlu okrężnego na funkcjonujących targowiskach i w halach targowych w okresie od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. Jako podstawa prawna tej uchwały powołane zostały art. 7 ust. 1 pkt 11 i art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ oraz art. 15 i art. 19 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. W treści uchwały, w części dotyczącej stawek dziennych opłat targowych, ustalono, iż opłata za handel w halach targowych prowadzonych przez inne podmioty gospodarcze niż Gmina wynosi 0,70 zł za każdy m2 powierzchni użytkowej do 8 m2 i 0,50 zł, za każdy następny m2, powyżej powierzchni 8 m2.

Pismem z 11 grudnia 1997 r. skierowanym do Rady Miejskiej w T. 171 osób prowadzących działalność handlową w Hali Targowej w T. wezwało Radę do zmiany wspomnianej wyżej uchwały, poprzez uchylenie punktu ustalającego stawki dziennych opłat targowych w Hali Targowej. Nastąpiło to, jak zaznaczono w części wstępnej pisma, w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. znowelizowanego brzmienia art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zwalniającego od opłaty targowej osoby i jednostki wymienione w art. 15 ust. 1 tej ustawy, "które są płatnikami podatku od nieruchomości w związku z nieruchomościami lub obiektami budowlanymi nie złączonymi trwale z gruntami, położonymi na terenie targowiska".

W uzasadnieniu pisma wzywający podnieśli, iż biorąc pod uwagę cel, dla którego ustawodawca wprowadził opłaty targowe stwierdzić trzeba, że mają one w swoim założeniu dostarczyć gminie dochodów "w zamian za koszty eksploatacyjne związane z prowadzeniem targowiska" oraz "stanowić pożytek z nieruchomości, na której znajduje się targowisko". Z targowiska gmina nie ma bowiem dochodu w postaci podatku od nieruchomości. W tym kontekście stwierdzili, że w przypadku prowadzenia Targowiska w T. przez Spółkę Hala Targowa S.A., Gmina T. nie ponosi żadnych kosztów eksploatacyjnych, a od właściciela nieruchomości pobiera podatek od nieruchomości. Sygnatariusze pisma podnieśli zarazem, że w rzeczywistości wspomniany podatek płacą użytkownicy Hali w czynszu, zwracając prowadzącemu targowisko jego część skalkulowaną proporcjonalnie do zajmowanej przez siebie powierzchni (...).

Rada Miejska, po zapoznaniu się z treścią pisma oraz wysłuchaniu opinii Komisji Porządku Prawnego, w wyniku przeprowadzonego głosowania, oddaliła wezwanie Kupców o zmianę treści uchwały z 10 grudnia 1997 r., za czym głosowało 23 radnych, przy braku głosów przeciwnych i 5 głosów wstrzymujących.

W dniu 28 stycznia 1998 r. wpłynęła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga na wspomnianą wyżej uchwałę Rady Miejskiej w T. z 10 grudnia 1997 r. Skarga ta została wniesiona przez radcę prawnego - adwokata, działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez Krzysztofa K., Pawła C., Mariana J., Małgorzatę S., Witolda B. oraz Andrzeja M. W uzasadnieniu skargi stwierdzono zaś, że skarżący działają w imieniu własnym oraz pozostałych kupców.

Strona 1/6