Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodka Zamiejscowego w B.-B. w przedmiocie określenia wysokości podatku akcyzowego i odsetek
Uzasadnienie strona 2/9

Izba Skarbowa w K. Ośrodek Zamiejscowy w B.-B. nie uznała argumentów skarżącej spółki i stwierdziła, iż zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym -opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlegały czynności określone w art. 2 ustawy dotyczące towarów wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy, w którym w poz. 5 zostały wymienione samochody osobowe /SWW 1021, 1022/. Jednocześnie w par. 1 rozporządzenia z dnia 5 lutego 1997 r. w sprawie podatku akcyzowego Minister Finansów ustalił stawkę podatku na samochody osobowe ogólnego przeznaczenia oraz osobowe specjalizowane, których cena była wyższa od równowartości 7.500 ECU, natomiast pozostałe zwolnił z opodatkowania tym podatkiem. Wyjaśnił też, iż cena, o której mowa wyżej, to cena nie zawierająca podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a podstawą ustalenia jej równowartości był kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z dnia sprzedaży wyrobu. Kluczowym zagadnieniem w rozpatrywanej sprawie było rozstrzygnięcie, czy cena sprzedaży danego samochodu jest większa niż równowartość złotówkowa kwoty 7.500 ECU, przeliczona według średniego kursu NBP z dnia sprzedaży, co tym samym powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Następnie powtórzono ustalenia faktyczne, nie kwestionowane przez skarżącą, iż Spółka sprzedawała w takiej samej cenie zarówno samochody podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, jak i te nie podlegające temu podatkowi i stwierdzono, iż cena sprzedaży nie zawierała podatku akcyzowego, skoro w każdym przypadku sprzedaży była identyczna. W odpowiedzi na argumenty Spółki, iż w tych przypadkach podatek akcyzowy nie zwiększał ceny, bowiem płacono ten podatek kosztem zysku producenta, organ odwoławczy podał, iż taki sposób rozliczenia świadczy o tym, iż cena nie zawierała podatku akcyzowego, a fakt odprowadzania akcyzy kosztem zysku, jest wyłącznie sprawą Spółki i nie może mieć wpływu na powstanie obowiązku podatkowego. Konkludując stwierdzono, iż cena netto stosowana przez skarżącą zawiera wyłącznie zysk płacony przez nabywcę, z którego to zysku zostanie odprowadzony podatek akcyzowy w przypadku powstania obowiązku podatkowego. Tym samym ustalając podstawę opodatkowania Spółka nie może obniżać ceny sprzedaży o podatek akcyzowy, skoro podatek ten nie został wkalkulowany do tej ceny. Odnosząc się do zarzutu w przedmiocie braku podstaw prawnych do opodatkowania podatkiem akcyzowym otrzymanych zaliczek w wysokości 100 procent ceny sprzedaży podano, iż art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, określający moment powstania obowiązku podatkowego, dotyczy zarówno podatku od towarów i usług, jak i podatku akcyzowego. Tym samym uznano, iż do podatku akcyzowego ma zastosowanie ust. 8 tego przepisu, który ustanawia moment powstania obowiązku podatkowego w chwili otrzymania zaliczki, stanowiącej co najmniej połowę ceny towaru, a zatem otrzymanie zaliczek odpowiadających 100procent ceny samochodów skutkowało koniecznością odprowadzenia od tych zaliczek zarówno podatku od towarów i usług, jak i podatku akcyzowego. Końcowe przedstawiono argumenty przemawiające za brakiem podstaw do uznania skuteczności wystawienia faktur korygujących, zawierających oznaczenie jako podstawa korekty "pomyłkowo wystawiona faktura", co w sytuacji wystawienia dla tego samego odbiorcy ponownych, identycznych faktur spowodowało podwójne opodatkowanie tego samego towaru podatkiem akcyzowym. Odwołano się przy tym do treści par. 43 i par. 44 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i podano, iż przepisy te nie przewidują takiego tytułu korekty wystawionych faktur VAT.

Strona 2/9