1. Decydujące znaczenie dla bytu obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości ma fakt istnienia po stronie oznaczonego podmiotu jednego z tytułów prawnych do nieruchomości, wskazanych w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, w tych ramach między innymi fakt samoistnego posiadania nieruchomości.
2. Mimo że nie nastąpiło przeniesienie własności nieruchomości to zachodzą przesłanki do uznania skarżącego za posiadacza samoistnego wybudowanego warsztatu rzemieślniczego oraz zajętego dla potrzeb tegoż warsztatu gruntu, a tym samym przyjęcie, że na skarżącym w myśl art. 2 i art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ ciąży obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy za skargi Alfreda D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 10 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości za rok 1998 - oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją ostateczną Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję /nakaz płatniczy/ Prezydenta Miasta S. z dnia 16 lutego 1998 r., którą ustalono Alfredowi D. wysokość podatku od nieruchomości za rok 1998 w łącznej kwocie 2.482,00 zł. Jako podstawę prawną decyzji pierwszej instancji powołano art. 207 ustawy Ordynacja podatkowa /Dz.U. 1997 nr 137 poz. 926/, ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ ustawę z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/ rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego /Dz.U 1996 nr 112 poz. 539/ oraz uchwałę Rady Miejskiej w S. (...) z dnia 18 grudnia 1997 r. w sprawie stawek podatku od nieruchomości, podatku od posiadania psów oraz podatku od środków transportowych na terenie miasta S.
Na kwotę podatku za 1998 rok składa się: 2.055,90 zł za budynki zajęte na działalność gospodarczą o powierzchni 172,04 m2 /stawka 11,95 zł/m2/, 195,70 zł za piwnice związane z działalnością gospodarczą o powierzchni 50 procent z 32,76 m2 /stawka 11,95 zł/m2/ oraz 230,40 zł za grunty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą o powierzchni 576,00 m2 /stawka 0,40 zł/m2/.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podniósł, że wysokość podatku od nieruchomości za rok 1998 ustalony został na podstawie złożonego przez podatnika w dniu 4 listopada 1997 r. zeznania podatkowego przy zastosowaniu stawek określonych w aktualnie obowiązujących przepisach podatkowych.
W odwołaniu od tej decyzji Alfred D. podkreślił, że wymierzony podatek jest zbyt wysoki, gdyż stawki podatku od nieruchomości co roku gwałtownie wzrastają. Wskazał, iż ze względu na szkody górnicze stan techniczny budynku warsztatowego znacznie się pogorszył, a Kopalnia nie ma pieniędzy na jego obiecaną naprawę. Za pierwszy kwartał 1998 r. miał bardzo mało zamówień na świadczone przez niego usługi, nie ma podstawowych narzędzi do zmiany profilu działalności i wobec tego nie stać go na zapłacenie żądanego podatku.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie uwzględniło powyższego odwołania i wskazało, że stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży na osobach fizycznych, które są właścicielami lub samoistnymi posiadaczami nieruchomości albo obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem. Podatek od nieruchomości zaliczany jest do grupy podatków od posiadania majątku, a stawki podatku zróżnicowane są w zależności od charakteru i sposobu wykorzystywania tego majątku. Artykuł 5 wyżej cytowanej ustawy przewiduje, że w wypadku wykorzystywania nieruchomości lub jej części do prowadzenia działalności gospodarczej stawki podatku są wyższe aniżeli w przypadkach wykorzystywania tejże nieruchomości do innych celów. Dla określenia wysokości stawek podatkowych w podatku od nieruchomości na dany rok podatkowy uprawniona jest rada gminy, która podejmuje w tej sprawie uchwałę.