Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant Sekretarz sądowy Anna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi C.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku należności podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2009 r. oddala skargę.
C.K. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku skarżącego zabezpieczenia należności podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2009 r. w łącznej wysokości 304,00 zł, w tym należność główna w kwocie 214,00 zł i odsetki za zwłokę w kwocie 90,00 zł, naliczone według stanu na dzień wydania decyzji organu pierwszej instancji.
Z akt wynika następujący stan sprawy.
Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując w drodze decyzji z dnia [...] października 2012r. zabezpieczenia na majątku skarżącego na poczet należności podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2009 r. w wyżej wymienionych kwotach w motywach podał, że postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r. wszczęto wobec skarżącego postępowanie kontrolne w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od stycznia do grudnia 2009 r.
W ramach prowadzonych czynności organ ustalił, że skarżący w okresie objętym kontrolą uwzględniał w rozliczeniach podatkowych faktury zakupu wystawione przez P.P.H.U. M R.K., dokumentujące wykonanie usług budowlanych i sprzedaż towaru w postaci styropianu.
Kontrola podatkowa w firmie będącej wystawcą faktur wykazała natomiast, że R.K. nie wykonał usług budowlanych i nie sprzedawał towaru wykazanego na fakturach, lecz był jedynie pośrednikiem pomiędzy skarżącym a firmą, która miała rzekomo wykonywać usługi i dostarczać towar, tj. P.P.H. "MA" A.M..
Organ pierwszej instancji zaznaczył również, że zarówno firma M R.K., jak i "MA" A.M. w okresie, w którym wystawiali faktury VAT nie składali żadnych deklaracji VAT, nie rozliczali się z wykonywanych prac budowlanych i pośrednictwa.
Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał ponadto, że z wszystkich wystawionych od stycznia do grudnia 2009 r. i od stycznia do grudnia 2010r. przez R.K. faktur, skarżący w 2009 r. nienależnie odliczył wynikający z nich podatek VAT na łączną kwotę 214.720,00 zł, w tym w marcu 2009r. zaniżył kwotę VAT do wpłaty o 214,00 zł.
Organ pierwszej instancji ustalił również, że skarżący w 2009 r. w podatku dochodowym od osób fizycznych zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę netto 976.000,00 zł. Uszczuplenie w podatku dochodowym za ten rok to wielkość około 309.639,00 zł plus należne odsetki. Wskazał też, że zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. wyniosą na kwotę netto około 453.473,00 zł plus należne odsetki.