Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski (spr.) Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant Asystent sędziego Marta Świetlik po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi T.W., A.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę.
U S A S A D N I E N I E
Skarżący, A. i T.W., wnieśli skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z [...] lipca 2012 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu z dnia [...] kwietnia 2012 r. określającą skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 23.938,00 zł.
Rozstrzygnięcia organów podatkowych zapadły na podstawie następującego stanu faktycznego sprawy.
Skarżący w dniu 21 marca 2007 r. złożyli zeznanie podatkowe PIT-36 za rok 2006, w którym T.W. wykazał z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej przychód w wysokości 1.131.145,14 zł, koszty uzyskania przychodu 1.078.708,53 i dochód w wysokości 52.436,61 zł.
W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego i podatkowego decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 22.974,00 zł. Następnie Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania z [...] grudnia 2010 r., decyzją z [...] marca 2011 r. uchylił decyzję organu pierwszej instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, ponieważ rozstrzygnięcie sprawy wymagało uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r., określił skarżącym wysokość zobowiązania w kwocie 23.938,00 zł. Organ podatkowy I instancji badając podatkową księgę przychodów i rozchodów stwierdził, że w zakresie przychodów jest rzetelna i prowadzona zgodnie z art. 193 § 1 Ordynacji podatkowej. W zakresie kosztów uzyskania przychodów organ podatkowy stwierdził ich zawyżenie o kwotę 68.177,97 zł poprzez zaewidencjonowanie faktur VAT wystawionych przez:
1. A sp. z o.o., NIP [...] (11szt. faktur VAT, dotyczących zakupu oleju napędowego w łącznej kwocie netto 64.963,13 zł),
2. W sp. z o.o., NIP: [...] (1 szt. fakturę VAT, dotyczącą zakupu oleju napędowego w kwocie netto 3.214,84 zł).
W ocenie organu faktury wystawione przez wskazane nie dokumentowały faktycznie przeprowadzonych transakcji sprzedaży oleju napędowego na rzecz podatnika.
Organ pierwszej instancji stwierdził, że podatkowa księga przychodów i rozchodów za 2006 rok prowadzona przez T.W. w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów nie odzwierciedla stanu rzeczywistego i w związku z tym uznał ją w tej części za nierzetelną.
Zawyżenie kosztów o kwotę 68.177,97 zł stanowi 6,32 % kosztów wykazanych przez podatnika w podatkowej księdze przychodów i rozchodów za 2006 rok (68.177,97 zł: 1.078.708,53 zł x 100). W związku z tym, w oparciu o art. 193 § 4 Ordynacji podatkowej organ nie uznał jej w tej części za dowód w rozumieniu art. 193 § 1 ustawy.
Ponadto na podstawie dokumentów dostarczonych przez T.W., organ przyjął, że strona nabyła prawa do odliczenia od podatku oraz od dochodu wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 oraz art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, a także, że podatek uległ zmniejszeniu o kwotę 63,50 zł z tytułu wpłaty na rzecz organizacji pożytku publicznego.