Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Asesor WSA Damian Bronowicki Protokolant Sekretarz sądowy Katarzyna Grycuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 rok oddala skargę w całości.
Decyzją z [...] sierpnia 2019 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] (dalej: SKO lub Kolegium) po rozpoznaniu odwołania Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] (dalej: Nadleśnictwo) utrzymało w mocy decyzję Burmistrza [...] z [...] maja 2019r. określającą Nadleśnictwu zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2014 r.
Jako podstawę procesową swego rozstrzygnięcia SKO wskazało m. in. art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), zaś jako podstawę materialnoprawną - art. 1a ust. 1 pkt 3 i ust. 3 pkt 2, art. 2 ust. 1 pkt 1, art. 2 ust. 2 i art. 3 ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1445 ze zm. - dalej: u.p.o.l.).
Z uzasadnienia decyzji SKO wynikał następujący stan sprawy.
Utrzymaną w mocy przez SKO decyzją z [...] maja 2019 r. Burmistrz określił Nadleśnictwu zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2014 rok w wysokości 55.718 zł, w tym od gruntów położonych pod napowietrznymi liniami przesyłowymi w wysokości 52.745 zł. Burmistrz przyjął bowiem, że grunty te są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej przez operatora linii przesyłowych (E. sp. z o.o.) korzystającego z nich na podstawie zawartych z Nadleśnictwem umów: wykonawczej z [...] listopada 2012 r. a od [...] listopada 2014 r. umowy służebności przesyłu. Zdaniem Burmistrza opodatkowane grunty znajdowały się w posiadaniu Nadleśnictwa, zaś operatorowi linii przesyłowych przysługiwało jedynie posiadanie służebności. Nadleśnictwo nie zgodziło się z decyzją Burmistrza i wniosło od niej odwołanie.
SKO w wymienionej na wstępie decyzji nie uwzględniło odwołania i podzieliło stanowisko organu pierwszej instancji co do treści obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.
Kolegium stwierdziło, że przedmiotowe grunty w ewidencji gruntów i budynków zapisane są jako lasy ("Ls"). Uznało jednocześnie, że grunty są wykorzystywane do prowadzenia działalności przez E. sp. z o.o. Stwierdziło również, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku leśnym, sporne grunty jako zajęte na wykonywanie działalności gospodarczej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem leśnym.
SKO dokonało również wykładni przepisów u.p.o.l. uznając, że zachodzą różnice zakresowe pomiędzy pojęciami: "grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" (art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.) i "grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej" (art. 2 ust. 2 u.p.o.l.). Przyjął, że drugie z pojęć jest węższe i mieści się w zakresie pojęciowym pierwszego z wyrażeń.
Organ ustalił dalej, że na spornych gruntach E. sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m. in. dystrybucji energii elektrycznej, co znajduje potwierdzenie w treści umów wiążących Nadleśnictwo z operatorem linii przesyłowych. Organ przyjął zatem, że w związku z ich wykonywaniem nie przeszło na operatora linii przesyłowych posiadanie gruntów. Uznał jednocześnie, że taki stan faktyczny mieści się w pojęciu gruntów pozostających w posiadaniu przedsiębiorcy, czyli wyczerpuje definicję gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej sformułowanej w art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. Przyjął, że w pojęciu "posiadania" w rozumieniu tego przepisu mieści się zarówno posiadanie rzeczy jak i posiadanie służebności (art. 352