Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska-Pastuszko Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant Sekretarz sądowy Anna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2017 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa "P" S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/13

Przedsiębiorstwo [...] S.A. (zwane również P, skarżąca lub Spółka), wniosło skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] określającą skarżącej Spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 r. w wysokości 280.935,00 zł.

Skarga została wywiedziona na tle następującego stanu faktycznego.

W dniu 14 lutego 2011 r. P złożyło deklarację na podatek od nieruchomości za 2011 a następnie w dniu 10 czerwca 2015 r. korektę deklaracji w związku z nieprawidłowym zakwalifikowaniem kabli umieszczonych w kanalizacji kablowej do kategorii podatkowej budowle, gdyż od 17 lipca 2010 r. obowiązuje definicja obiektu liniowego wyłączająca z opodatkowania ww. środki trwałe. Jako przedmioty opodatkowania Spółka wykazała: grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków - 13.281 m² oraz budowle 9.251.206,38 zł, łącznie podatek za 2015 r. w wysokości 195.516,00 zł.

W dniu [...] kwietnia 2015 r. do organu podatkowego wpłynęło pismo Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej nr [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. informujące, że zakończono postępowanie kontrolne w Przedsiębiorstwie "P" S.A. w zakresie podatku od nieruchomości za 2011r., w wyniku którego stwierdzono nieprawidłowości w zakresie podatku od nieruchomości dotyczące użytkowanych przez spółkę gruntów Skarbu Państwa będących w zarządzie Lasów Państwowych.

Wobec powyższego, w ramach czynności sprawdzających, w dniu 21 sierpnia 2015 r. organ podatkowy wezwał P do złożenia wyjaśnień w sprawie nieprawidłowego wykazywania w składanych deklaracjach na podatek od nieruchomości powierzchni gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na powyższe skarżąca Spółka wyjaśniła, że aby uznać ją za podatnika podatku od nieruchomości powinna być ona albo właścicielem, albo użytkownikiem wieczystym gruntów, albo, w przypadku gruntów należących do Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, ich posiadaczem zależnym. Według strony potwierdzają to zapisy umowy z dnia [...] listopada 2002 r. zawartej między spółką a Dyrekcją Generalną Lasów Państwowych, które wyraźnie wskazują, że faktycznie użytkowane przez Spółkę są pasy gruntu, które Spółka wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej. P wskazało, że ww. umowa upoważnia ją do korzystania ze wskazanych gruntów, co według Spółki oznacza, że Lasy Państwowe na podstawie ww. Umowy określiły maksymalny obszar, jaki Spółka może, lecz wcale nie musi dzierżawić od wydzierżawiającego. Pozostawienie do dyspozycji nie oznacza faktycznego użytkowania.

Nadto Spółka wyjaśniła, że art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm. - zwanej dalej u.p.o.l.) przenosi obowiązek podatkowy z posiadacza samoistnego będącego Skarbem Państwa lub jednostką samorządu terytorialnego na posiadacza zależnego w przypadku, gdy posiadanie zależne wynika z umowy łączącej posiadacza zależnego ze Skarbem Państwa. W istocie na tej podstawie Spółka jest podatnikiem podatku od nieruchomości od pasów gruntów, które użytkuje od Lasów Państwowych i które wykazuje do opodatkowania, jednakże przepis ten obejmuje wyraźnie jedynie grunty, które faktycznie stanowią przedmiot umowy a nie hipotetycznie mogą go stanowić, tj. te grunty, które Spółka posiada, a nie te, które posiadać może. Zdaniem Spółki w odniesieniu do gruntów poza pasem gruntu zajętego przez Spółkę, nie posiada ona cech posiadacza ze względu na: możliwość prowadzenia gospodarki leśnej na gruntach spoza pasa gruntu zajętego przez Spółkę, konieczność ponoszenia przez Spółkę dodatkowych opłat za wejście na teren spoza pasa gruntu zajętego pod rurociągi i światłowody, brak ich utrzymania przez Spółkę ponad czynności zastrzeżone jako obowiązkowe w zakresie pasa bezpieczeństwa, brak ulepszenia gruntów spoza pasa gruntu zajętego przez Spółkę. W ocenie Spółki brak jest podstaw do korygowania złożonych deklaracji na podatek od nieruchomości.

Strona 1/13