Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Alina Rzepecka (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Baczuń po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. na rozprawie sprawy ze skargi M.S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji 1. Uchyla zaskarżone postanowienie. 2. Określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane. 3. Zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 357,00 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
M.S. (zw. dalej: stroną, skarżącym) wniósł skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej (zw. dalej: Dyrektorem IS, organem odwoławczym, organem II instancji) z dnia [...] maja 2013r. nr [...] umarzające postępowanie zażaleniowe na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego (zw. dalej: Naczelnikiem US) z dnia [...] stycznia 2013r., nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji tego organu z dnia [...] stycznia 2013r, nr [...].
Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny;
Naczelnik US decyzja z dnia [...] stycznia 2013r. określił skarżącemu zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2007r., w wysokości 106.270,00zł.
Następnie, postanowieniem wydanym tego samego dnia orzekł o nadaniu ww. decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności.
W motywach wskazał, że okres do upływu terminu przedawnienia przedmiotowego zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące, co uzasadnia obawę braku dobrowolnego wykonania przez stronę zobowiązania określonego powołaną wyżej decyzją.
W zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie strona, reprezentowana przez pełnomocnika zażądała uchylenia zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenia kosztów postępowania. Zarzuciła naruszenie: 1/ art.239b §2 Ordynacji podatkowej, poprzez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie oraz uznanie, że w sprawie zachodzi przesłanka do nadania ww. decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności;
2/ art.122 w związku z art.187 §1 oraz art.191 ww. ustawy, przez całkowicie dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz brak uzasadnienia faktycznego i wykazania na jakich dowodach organ oparł się wydając zaskarżone postanowienie.
W motywach pełnomocnik podniósł, że organ podatkowy nie dopełnił obowiązku uprawdopodobnienia, że zobowiązanie wynikające z ww. decyzji nie zostanie wykonane, a samo wskazanie, że okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, określonego decyzją z dnia [...] stycznia 2013r. jest krótszy niż trzy miesiące, nie jest wystarczające do zastosowania instytucji rygoru natychmiastowej wykonalności. Wskazał, że nie zbadano realnych możliwości spłaty zaległości w podatku od towarów i usług za 2007r. Podkreślił, że strona prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki jawnej, która posiada liczne wierzytelności, i że w chwili obecnej wobec niej nie toczą się żadne postępowania egzekucyjne, a zatem nie jest prawdopodobne, aby zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostało wykonane.
Skarżący odwołując się do poglądów orzecznictwa, zgodnie z którymi w uzasadnieniu tego typu rozstrzygnięcia organ winien wskazać wszystkie okoliczności uprawdopodabniające niewykonanie zobowiązania przez podatnika - zarzucił, że merytoryczna treść uzasadnienia zaskarżonego postanowienia sprowadza się do stwierdzenia, że jedyną przesłanką do nadania rygoru natychmiastowej wykonalności jest przepis art.239b §1 pkt 4 Ordynacji podatkowej.