Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Stefan Kowalczyk Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko Protokolant Sekretarz sądowy Alicja Rakiej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi L.T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę.
Skarżący L.T., reprezentowany przez doradcę podatkowego, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] września 2014 r. nr [...] wydaną w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w wysokości 576.859,00 zł.
Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej na podstawie postanowienia z [...] grudnia 2012 r. przeprowadził wobec skarżącego postępowanie kontrolne w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług za 2009 r. W efekcie przeprowadzonego postępowania Dyrektor Kontroli Skarbowej dokonał rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. w wyniku którego decyzją z dnia [...] września 2014 r. określił skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w wysokości 576.859 zł.
Organ I instancji ustalił, że L.T. prowadził działalność gospodarczą, której przedmiotem było świadczenie usług transportowych, sprzętowych oraz wykonywanie robót budowlanych. Organ I instancji stwierdził nieprawidłowości w rozliczeniu przez skarżącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, polegające na zawyżeniu kosztów o wartości 709.550,79 zł poprzez zaksięgowanie faktur, które dotyczyły wydatków na cele osobiste skarżącego w łącznej kwocie netto 3.826,79 zł (faktura nr [...] z [...] maja 2009 r. wystawiona przez ZHU "E" dotycząca zakupu artykułów wędkarskich, faktura nr [...] z [...] maja 2009 r. wystawiona przez Sklep Wielobranżowy M.W. dotycząca zakupu artykułów spożywczych m.in. mięsa, wędlin, napojów, musztardy węgla drzewnego, faktura nr [...] z [...] października 2009 r. wystawiona przez "M" R.G. dotycząca morskiego rejsu żeglarskiego), sześciu faktur wystawionych przez Przedsiębiorstwo E ZPChr Z.Ł. oraz kwot wynikających z sześciu faktur zakupu wystawionych przez PUH A.H..
W odniesieniu do faktur wystawionych przez PBPU E ZPChr Z.Ł. organ zakwestionował wydatek udokumentowany fakturą nr [...] z [...] listopada 2009 r. z opisem "prace rozbiórkowe przy obiektach biurowych i warsztatowych na terenie "S", wartość netto 60.000 zł, podatek VAT 13.200 zł oraz wydatek udokumentowany fakturą nr [...] z [...] listopada 2009 r. z opisem "demontaż hali stalowej do ponownego montażu w M.Z.", wartość netto 72.000 zł, podatek VAT 15.840 zł. Organ I instancji na podstawie wyjaśnień strony skarżącej złożonych w toku postepowania ustalił, że prace rozbiórkowe dotyczyły obiektów (biurowiec i warsztaty) znajdujących się na terenie byłego S i obiekty po rozbiórce zostały przywiezione do [...], celem ich ponownego postawienia. Organ I instancji ustalił, że firma ww. obiektu po zakupie nie wprowadziła do ewidencji środków trwałych, co w ocenie organu oznaczało, że firma uznała, że obiekt nie był kompletny i zdatny do użytkowania. Dlatego organ kontroli skarbowej stwierdził, że nakłady poniesione na rozbiórkę związane były z przyszłą inwestycją i wydatek w wysokości 60.000 zł nie mógł stanowić kosztów uzyskania przychodów kontrolowanego okresu. Także w toku postępowania w zakresie wydatków udokumentowanych drugą z zakwestionowanych faktur strona zeznała, że po rozebraniu hali elementy konstrukcji przewiózł do [...]. W dacie składania zeznań sporządzany był projekt oraz załatwiane było pozwolenie na budowę, które były niezbędne celem ponownego montażu. Ww. obiekt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, więc organ kontroli skarbowej stwierdził zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 72.000,00 zł. Mając na względzie przepisy art. 22 ust. 8 oraz art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, organ kontroli skarbowej stwierdził, że wydatki w wysokości 132.000,00 złotych, dotyczące obydwu zakwestionowanych faktur, nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów.