Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko (spr.) Asesor WSA Alina Rzepecka Protokolant Damian Bronowicki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2007r. sprawy ze skargi [...] oraz skargi Przedsiębiorstwa Spedycji [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług oddala skargi.

Uzasadnienie strona 1/8

Decyzją z dnia [...] grudnia 2005r. , Nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] sierpnia 2005 r. , Nr [...]. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w dniu 22 maja 2003r. (wpis do rejestru nr 228, zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] z dnia [...] czerwca 2003 r.) działająca z upoważnienia importera [...], prowadzącego działalność pod firmą [...] , Agencja Celna [...] wniosła o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym w ramach procedury uproszczonej ręczniki bawełniane . Do zgłoszenia celnego zostało załączone między innymi świadectwo pochodzenia z Chin z dnia [...] marca 2003r. o nr [...] i na jego podstawie zadeklarowano stawkę celną konwencyjną w wysokości 18 %. Po weryfikacji zgłoszenia celnego i wszczęciu postępowania celnego Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] sierpnia 2003r. nr [...] uznał opisane powyżej wpis do rejestru oraz zgłoszenie celne za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej towaru oraz kwoty długu celnego. Orzeczenie to stało się ostateczne.

Postanowieniem z dnia 7 października 2004 r. Naczelnik Urzędu Celnego instancji wznowił z urzędu postępowanie celne , w związku z ustaleniem w trybie przepisów § 20a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów , sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów , których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz.U. Nr 130 , poz. 851 ze zm.) , zwanego dalej rozporządzeniem RM , że przedłożone przy zgłoszeniu celnym świadectwo pochodzenia towaru jest nieautentyczne.

W trakcie prowadzonego postępowania , zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie właściwości miejscowej (Dz.U. Nr 135, poz. 1139) organem właściwym do rozpatrzenia sprawy stał się Naczelnik urzędu Celnego, który decyzją Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2005r. uchylił decyzję ostateczną z dnia [...] sierpnia 2003 r. nr [...] i określił autonomiczną stawkę celną , powiększoną o 100 % , w wysokości 120% wartości celnej towaru oraz określił kwotę długu celnego i należnego podatku VAT. Powodem takiego rozstrzygnięcia było ustalenie przy udziale strony chińskiej - Biura Inspekcji ChRL ds. Wwozu , Wywozu i Kwarantanny w Ningbo , że świadectwo pochodzenia towaru , które przedstawiono w momencie objęcia towaru procedurą dopuszczenia do obrotu jest nieautentyczne (nie zostało wystawione przez wymienione Biuro).

Od decyzji tej jako przedstawiciel importera odwołała się Agencja Celna [...], a Dyrektor Izby Celnej , nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania , decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r. Nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Na powyższą decyzję organu odwoławczego w przepisanym terminie zarówno importer , jak i jego przedstawiciel pośredni wnieśli skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp.

Strona 1/8