Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska (spr.) Asesor WSA Zbigniew Kruszewski Protokolant sekretarz sądowy Marta Andrzejewska po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2019 r. na rozprawie sprawy ze skargi L.T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...]r., nr [...]- w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki z tytułu podatku akcyzowego za październik, listopad i grudzień 2013 roku wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę w całości.
Zaskarżoną decyzją z [...] stycznia 2019 r. nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej [...] (dalej też DIAS) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej L.T. (Skarżący, Strona) jako byłego członka zarządu M. sp. z o.o. za zaległości podatkowe tej spółki w podatku akcyzowym za miesiące od października do grudnia 2013 r. wraz z odsetkami za zwłokę.
Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny:
Decyzją z [...] stycznia 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił dla M. sp. z o.o. (dalej Spółka) zobowiązanie w podatku akcyzowym między innymi za miesiące od października do grudnia 2013 r. Następnie postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2018 r. z urzędu wszczął postępowanie podatkowe w sprawie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej Skarżącego - byłego prezesa zarządu Spółki, za zaległości podatkowe ciążące na tej Spółce w podatku akcyzowym za ww. okres w łącznej kwocie 129.710, 00 zł oraz za odsetki za zwłokę od tych zaległości.
Następnie decyzją z [...] września 2018 r. orzekł o solidarnej odpowiedzialności podatkowej Skarżącego w powyższym zakresie. W uzasadnieniu stwierdził, że w sprawie wystąpiły pozytywne przesłanki, które obciążają odpowiedzialnością członka zarządu spółki. Po pierwsze bowiem terminy płatności podatku upływały w okresie sprawowania przez skarżącego funkcji prezesa zarządu, po drugie zaś stwierdzono brak podstaw do wszczęcia egzekucji, gdyż w zakresie innych należności publicznoprawnych okazała się ona bezskuteczna z uwagi na brak majątku.
Stwierdził, że w przypadku strony skarżącej nie wystąpiły też przesłanki negatywne, które wyłączyłyby jej odpowiedzialność, w szczególności postępowanie wykazało, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nie nastąpiło bez jej winy. Uznał, że właściwy czas na zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości przypadał w styczniu 2014 r, jednakże taki wniosek wówczas, ani też w okresie późniejszym nie został złożony.
W odwołaniu strona zarzuciła naruszenie art. 116 § 1 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej oraz przeprowadzenie postępowania podatkowego z naruszeniem fundamentalnych zasad tego postępowania tj. zasady legalizmu, zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie, zasady informowania oraz zasady prawdy obiektywnej. W uzasadnieniu strona podniosła, że do czasu wydania decyzji określającej w obrocie prawnym funkcjonowała złożona przez spółkę deklaracja podatkowa, a sytuacja finansowa spółki nie wskazywała na jej niewypłacalność. Powyższa okoliczność, wskazuje na brak winy Skarżącego w niezgłoszeniu we właściwym terminie, wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej decyzją z dnia [...] stycznia 2019 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.