Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant asystent sędziego Grzegorz Oracz po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi C.O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

C.O., reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] utrzymującą w mocy wydaną w pierwszej instancji decyzję tego organu z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia w całości, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2001 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Wydanie zaskarżonej decyzji poprzedziło postępowanie podatkowe o następującym przebiegu. W dniu 30 września 2013 r. do Izby Skarbowej wpłynął wniosek C.O. o wznowienie postępowania podatkowego zakończonego ostateczną decyzją Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2001 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia za 1996 rok zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionym źródłach przychodów.

Wniosek oparty na podstawie wznowienia określonej w art. 240 § 1 pkt 8 Ordynacji podatkowej strona uzasadniła treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt SK 18/09 dotyczącego podatku od dochodów z tzw. nieujawnionych źródeł. W ocenie strony, mimo że Trybunał Konstytucyjny w wyżej wymienionym wyroku uznał za niezgodny z art. 2 w związku z art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych (u.p.d.o.f.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r., to jednak z uzasadnienia tego wyroku wynika wprost, że zarzuty niekonstytucyjności dotyczą także okresu sprzed 1998 r. Decyzja ostateczna z dnia [...] stycznia 20001 r. ustalająca skarżącej zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 1996 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów została wydana na podstawie art. 20 ust. 3 i regulacja ta , w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 1998 r., dotknięta jest w takim samym stopniu wadami, jak regulacja zakwestionowana przez Trybunał. Skarżąca zwróciła uwagę, że jedynie z uwagi na przesłankę funkcjonalną, jaką musi spełniać skarga konstytucyjna, przedmiotem kontroli Trybunału był stan prawny, który obowiązywał od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r. Tymczasem zakwestionowany przepis art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., także przed tą datą miał podobną konstrukcję. Dlatego przy rozstrzyganiu sprawy, należało pominąć stosowanie przepisu obarczonego kwalifikowaną wadą.

Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia [...] października 2013 r. wznowił postępowanie podatkowe i po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Izby Skarbowej dotyczącej ustalenia skarżącej zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za rok 1996.

Strona 1/5