Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant sekretarz sądowy Grzegorz Oracz po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. i J.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. 1. Oddala skargę J.G.. 2. Odrzuca skargę A.G..
I SA/Go 199 / 10
U Z A S A D N I E N I E
J.G. i A.G. wnieśli skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].01.2010 roku, utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...].09.2009 roku wydanej w przedmiocie stwierdzenia J.G. nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje :
Sąd uznał iż skargę wniesioną w niniejszej sprawie również przez A.G. należało odrzucić.
Nie ulega wątpliwości, że jedynym podmiotem, wobec którego było prowadzone postępowanie podatkowe w pierwszej i drugiej instancji w zakresie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok - był J.G..
W związku z powyższym, odnośnie złożonej przez pełnomocnika w imieniu A.G. skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].01.2010 roku należy stwierdzić, że jest ona niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 §1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. Nr153 poz.1270 ze zm /.
Niedopuszczalność wniesienia skargi przez A.G. wynika z art.50 § 1 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny.
Prawo do żądania przeprowadzenia kontroli określonego aktu prawnego lub czynności organu administracji publicznej pod względem zgodności z prawem przysługuje temu, kto wykaże swój interes prawny. Oznacza to, że zaskarżony akt musi mieć związek ze sferą indywidualnych praw i obowiązków skarżącego. Treścią interesu prawnego jest bowiem przyznanie podmiotowi wskazanemu przez przepis prawa konkretnego uprawnienia /korzyści/ lub nałożenie na niego obowiązku, które można realizować w postępowaniu administracyjnym przez wydanie decyzji administracyjnej. Cechą tego interesu jest to, że jest on indywidualny, konkretny, aktualny i sprawdzalny, a jego istnienie znajduje potwierdzenie w okolicznościach faktycznych, będących przesłankami zastosowania przepisu materialnego / Hanna Knysiak-Molczyk [w]: Uprawnienia strony w postępowaniu administracyjnym. Zakamycze 2004 /. Istotę interesu prawnego stanowi jego związek z konkretną normą prawa materialnego, którą można wskazać jako podstawę tego interesu.
Należy więc stwierdzić, że skarżąca A.G. nie ma interesu prawnego we wniesieniu skargi na skierowaną wyłącznie do jej męża decyzję w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok.
Wymieniona decyzja podatkowa dotyczyła męża skarżącej J.G., w żadnym razie nie obejmując skarżącej.
Pozostawanie J. i A.G. w związku małżeńskim nie zmienia tego stanu rzeczy. Na gruncie prawa podatkowego z samego faktu małżeństwa nie można bowiem wywodzić interesu prawnego drugiego małżonka w sprawie podatkowej dotyczącej wyłącznie jednego z małżonków. Potwierdzeniem powyższego jest treść art.6 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazujący że małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów.
Podkreślić przy tym należy, że dopuszczalność wniesienia skargi przez określoną osobę oceniana być musi wyłącznie według kryterium interesu prawnego, który nie może być utożsamiany z interesem faktycznym. A.G. jako żona podatnika J.G. niewątpliwie może mieć interes faktyczny w sprawie dotyczącej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym jej męża za dany rok podatkowy. Taka sytuacja będzie możliwa tym bardziej, jeżeli w ich małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Powyższe nie oznacza jednak istnienia interesu prawnego skarżącej A.G..
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd administracyjny odrzuca skargę, gdy stwierdzi, że jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn aniżeli wymienione w pkt 1 - 5 tego przepisu. Brak interesu prawnego po stronie wnoszącego skargę oznacza wystąpienie przesłanki niedopuszczalności z innych przyczyn.
Wobec powyższego, na podstawie wyżej wymienionego przepisu, skargę A.G. należało odrzucić.
Sędzia WSA A.Juszczyk-Wiśniewska Sędzia WSA D. Skupień Sędzia WSA S. Kowalczyk