Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska (spr.) Asesor WSA Zbigniew Kruszewski Protokolant Sekretarz sądowy Anna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2018 r. sprawy ze skargi A.S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania oddala skargę.
Skarżący A.S. działając poprzez swojego pełnomocnika wniósł skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] stycznia 2018 r., którym stwierdzono niedopuszczalność odwołania od wyniku kontroli z dnia [...] września 2017r. wydanego przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego.
Zaskarżone postanowienie wydane zostało w następującym stanie faktycznym:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej postanowieniem z dnia [...].10.2015 r., nr [...], wszczął postępowanie kontrolne wobec Skarżącego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług za okres od września 2010 r. do grudnia 2010 r., w tym zasadności wykazanego w tym okresie zwrotu różnicy podatku w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Ww. postępowanie kontrolne zostało zakończone przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego:
decyzją z dnia [...].09.2017 r., nr [...], wydaną w zakresie podatku od towarów i usług za okres od września do listopada 2010 r.
wynikiem kontroli z dnia [...].09.2017 r., nr [...], w zakresie podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2010 r.
W ww. wyniku kontroli z dnia [...].09.2017 r. zawarto ustalenia dotyczące podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. Wskazano, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego stwierdzono nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług m.in. za grudzień 2010 r., jednak nieprawidłowości te pozostają bez wpływu na wysokość zadeklarowanej przez Skarżącego w deklaracji VAT-7 za grudzień 2010 r. kwoty podatku podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego. W wyniku kontroli podano, że stwierdzone nieprawidłowości odnoszą się wyłącznie do zadeklarowanych przez Skarżącego w deklaracji VAT-7 za grudzień 2010r. kwot obrotu oraz podatku naliczonego i należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W ww. wyniku kontroli wskazano na treść art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, iż podatek należny od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest jednocześnie podatkiem naliczonym i podlega rozliczeniu z podatkiem należnym w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Podano, że pomimo iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawek właściwych w kraju, to rzeczywiście będzie to obojętne dla rozliczenia podatku od towarów i usług, gdyż podatek należny od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów będzie zarazem podatkiem naliczonym. Wskazano, iż w toku przeprowadzonego postępowania kontrolnego udowodniono, że Skarżący uczestnicząc w oszustwie na gruncie podatku od towarów i usług wykazał wewnątrzwspólnotowe nabycie telewizorów od K oraz rozliczył wartości wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów oraz kwotę podatku należnego i naliczonego. Podano, że zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, Skarżącemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu faktur otrzymanych od K na łączną kwotę netto 92.319,48 zł i kwotę podatku VAT 20.310,29 zł (zaewidencjonowane w rejestrze dotyczącym wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów za miesiąc grudzień 2010 r.), gdyż faktury te związane są z towarami, które zostały wykorzystane do popełnienia oszustwa na gruncie podatku od towarów i usług, nie dotyczą tym samym towarów, które zostały wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Stwierdzono, że wystawione przez Skarżącego w grudniu 2010 r. faktury wewnętrzne z tytułu nabycia towarów od K na łączną kwotę netto 92.319,48 zł i kwotę podatku VAT 20.310,29 zł nie stanowią podstawy do rozliczenia tych wartości i podatku należnego z tego tytułu, ponieważ stwierdzają one czynności, które nie zostały dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wskazano, że w świetle przepisów art. 5 ust. 1, art. 7, art. 13 ust. 1, art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - "wymienione faktury nie dokumentują czynności opodatkowanych, gdyż związane są z oszukańczym uchylaniem się od podatku od towarów i usług" i stwierdzono, że tym samym brak jest przesłanek do uznania zadeklarowanych przez Skarżącego wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów od K, które wykazał w deklaracji VAT-7 za grudzień 2010 r., gdyż "służyły one wyłącznie mechanizmowi oszustwa na gruncie podatku od towarów i usług." Uwzględniając ustalony stan faktyczny i prawny, wskazano jak przedstawia się prawidłowe rozliczenie podatku od towarów i usług za grudzień 2010 r. Przy czym podano, że kwota podatku podlegająca wpłacie do urzędu skarbowego wg deklaracji VAT-7 oraz wg organu wynosi 6.427,00 zł.