Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2011 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant Sekretarz sądowy Alicja Rakiej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi R.A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2011 r. oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/6

Skarżący R.A. reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku skarżącego przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopada i grudzień 2011 r. w łącznej wysokości 139.797,00 zł, w tym należność główna w kwocie 102.925,00 zł i odsetki za zwłokę naliczone na dzień wydania decyzji w kwocie 36.872,00 zł.

Z akt wynika następujący stan sprawy.

W dniu [...] listopada 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego, na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej, wydał decyzję w przedmiocie zabezpieczenia na majątku R.A. przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2011 r. w łącznej wysokości 139.797,00 zł.

Od powyższej decyzji zostało złożone odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej, z zarzutami naruszenia przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, tj.: - art. 33 § 1, § 2 pkt 2, § 3 i § 4 pkt 2 przez jego bezpodstawne zastosowanie,

- art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 przez wydanie decyzji bez przeprowadzenia wnikliwego i rzetelnego postępowania wyjaśniającego oraz dokonanie oceny materiału dowodowego z przekroczeniem zasady swobodnej oceny dowodów.

Skarżący podniósł w szczególności, że nie zachodzi żadna uzasadniona obawa uchylania się od wykonania ewentualnego zobowiązania podatkowego.

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] lutego 2016 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazał, że podstawą wydania decyzji o zabezpieczeniu zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2011 r. było podważenie w toku kontroli skarbowej, prowadzonej przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej, rzetelności rozliczeń dokonywanych przez R.A. w podatku od towarów i usług za ww. okresy. Nieprawidłowości wskazywane przez organ kontroli skarbowej dotyczyły zaniżenia zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług o kwotę 102.925,00 zł. Z ustaleń dokonanych przez organ kontroli skarbowej wynikało, że R.A. w 2011 r. prowadził działalność gospodarczą m. in. w zakresie określonym jako działalność agentów zajmujących się sprzedażą drewna i materiałów budowlanych pod nazwą "L" R.A.. Siedzibę działalności wskazano w [...]. W toku postępowania kontrolnego, wszczętego w dniu [...] lipca 2015 r. postanowieniem nr [...] z dnia [...] czerwca 2015 r., prowadzonego wobec R.A. w zakresie prawidłowości rozliczeń podatku od towarów i usług za okres od listopada do grudnia 2011 r. , Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił, że podatnik w prowadzonych rejestrach zakupu VAT ujął m. in. faktury VAT wystawione przez "Z" M.Z.. Podatek naliczony wynikający z tych faktur został rozliczony w deklaracjach dla podatku od towarów i usług (VAT-7) za listopad i grudzień 2011 r. Na przedmiotowych fakturach jako towar zostały wpisane palety. Z materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu prowadzonym wobec R.A. wynika również, że M.Z. nie prowadził działalności gospodarczej, a jego działalność ograniczała się do wystawiania tzw. "pustych faktur". Z poczynionych ustaleń wynikało, że faktury wystawione przez M.Z. nie dokumentowały sprzedaży palet na rzecz skarżącego. W tych okolicznościach nie był on więc uprawniony, by obniżyć podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez M.Z..

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej