skarg A.O. i M.O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska- Pastuszko Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant Referent Danuta Chorabik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2008 r. sprawy ze skarg A.O. i M.O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z [...] roku nr [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana

Uzasadnienie strona 1/6

Skarżący - małżeństwo M. i A.O. złożyli wspólne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2002 (PIT-36). W zeznaniu tym złożyli wniosek o łączne opodatkowanie ich dochodów .

Z zeznania wynikało, iż M.O. osiągnął dochody ze stosunku pracy w wysokości 15.406,19 zł natomiast prowadzona przez niego pozarolnicza działalność gospodarcza przyniosła stratę w wysokości 2.193,58 zł. A.O. osiągnęła natomiast przychód ze stosunku pracy w wysokości 17.800,47 zł oraz z innych źródeł w wysokości 103,41 zł.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej (Ośrodek Zamiejscowy) przeprowadził wobec skarżącego kontrolę skarbową, w zakresie prawidłowości w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 i 2003 rok.

Kontrolę tę zakończono wydaniem decyzji w przedmiocie podatku za 2003 rok oraz wyniku kontroli za 2002 rok.

Następnie postanowieniem z [...] października 2006 r. nr [...] wszczęto postępowanie kontrolne wobec obojga skarżących w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 rok..

W trakcie kontroli ustalono, że w 2002 r. skarżący wykazał zakupy towarów handlowych od "A" sp. z o.o., tj. od firmy nieistniejącej (firma nie figurowała w ewidencji Urzędu Skarbowego). Wartość tych transakcji stanowiła 98,51% wartości wszystkich transakcji wykazanych w księgach zakupów. Pozostałych zakupów (1,49%) skarżący dokonywał od "PT" S.A.. Towary te następnie skarżący sprzedawał swoim kontrahentom. W związku z tym, iż udokumentowane transakcje nabycia towarów dokonywane były z nieistniejącym podmiotem organ kontroli skarbowej nie uznał kosztów zakupu towarów handlowych w kwotach wykazanych na fakturach zakupu od firmy A sp. z o.o., za koszty uzyskania przychodów, a koszty te ustalił w sposób szacunkowy.

Decyzją z [...] grudnia 2006 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił skarżącym M. i A.O. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w wysokości 7.731,00 zł. Od powyższej decyzji skarżąca A.O. złożyła odwołanie.

Decyzją z [...] kwietnia 2007 r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej uchylił decyzję organu I instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania w celu przeprowadzenia dalszego postępowania dowodowego. Organ odwoławczy, wskazując na konieczność jednoznacznego potwierdzenia, iż A sp. z o.o. jest podmiotem nieistniejącym, wymienił podmioty, do których winien zwrócić się organ I instancji w celu uzyskania niezbędnych informacji.

Decyzją z [...] lipca 2007 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej uznał, że zaksięgowane faktury VAT dokumentujące nabycie towarów od A sp. z o.o. nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, przez co nie mogły stanowić podstawy do ujęcia ich w ewidencji księgowej i nie mogły być uznane za dokumenty podatkowe. W ocenie Dyrektora UKS, skarżący w 2002 r. zawyżył koszty uzyskania przychodu o 2.572.816,00 zł, czym naruszyły przepis art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 14 poz. 176). Wobec powyższego w/w decyzją organ I instancji określił skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 1.011.943,00 zł.

Strona 1/6