Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Baczuń po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2013 r. na rozprawie sprawy ze skargi M.W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/10

W dniu 9 października 2012 r. M.W. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z [...] września 2012 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] i ustalającą skarżącemu zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych za 2003 r. w wysokości 556.738,00 zł od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny.

Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego w zakresie źródeł pochodzenia majątku i dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, decyzją z [...] listopada 2009 r., ustalił M.W. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w kwocie 556.738,00 zł.

Dyrektor UKS przyjął, że źródłem pokrycia wydatków w kwocie 61.378.728,76 zł poniesionych przez skarżącego w badanym okresie są środki finansowe zgromadzone na rachunkach bankowych na dzień [...] stycznia 2003 r. oraz uzyskane w tym roku przychody w łącznej wysokości 60.636.411,50 zł.

Od powyższej decyzji skarżący złożył w ustawowym terminie odwołanie. Wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania, zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 120, 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 201 § 1 pkt 2, art. 200 § 1, art. 290 § 1 i 6 i art. 180 Ordynacji podatkowej.

W uzasadnieniu podniósł, że w jego ocenie brak było jakichkolwiek podstaw do prowadzenia w stosunku do niego postępowania kontrolnego w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów.

Wskazał także, że do dnia wydania zaskarżonej decyzji nie zakończono postępowań dotyczących podatku od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2000, 2001 oraz 2002 r. oraz postępowania karnego w sprawie wyłudzenia zwrotu VAT i akcyzy, których wyniki bez wątpienia mogły wpłynąć na ustalenia w niniejszej sprawie. W jego ocenie, znajduje zatem zastosowanie przepis art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, obligujący organ do zawieszenia postępowania do czasu rozpatrzenia zagadnień wstępnych w ww. postępowaniach. Co więcej, organ nie włączył w poczet materiału dowodowego zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiałów z postępowania karnego czy postępowania prowadzonego w tożsamym przedmiocie, ale za 2000 r. mimo, że dotyczą okoliczności istotnych dla sprawy, a organ w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji "korzysta" z ich ustaleń. To w jej oparciu przyjął bowiem, że skarżący w żaden sposób nie udowodnił, iż na pierwszy dzień 2000 r. posiadał oszczędności pochodzące z lat poprzednich w łącznej wysokości ok. 25.000.000 zł. Trudno też wymagać, wbrew oczekiwaniom organu, by informacje dotyczące wysokości przychodów skarżącego sprzed kilkunastu czy nawet kilkudziesięciu lat, z księgową dokładnością mieliby podawać powołani w toku prowadzonego postępowania świadkowie.

Strona 1/10