Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Suleja-Klimczyk, Sędzia WSA Wojciech Gapiński (spr.), Sędzia WSA Bożena Pindel, Protokolant st. sekretarz sądowy Halina Modliszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 r. sprawy ze skargi B. W.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty targowej za dzień 4 maja 2014 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej - SKO, Kolegium) zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm. - dalej o.p.) oraz art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1659 z późn. zm.) oraz § 1 pkt 12 lit. c rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. Nr 198, poz. 1925), po rozpatrzeniu odwołania B.W. (dalej - skarżąca, podatniczka), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta C. (dalej - organ I instancji) z dnia [...] nr [...] określającą B.W. opłatę targową za sprzedaż dokonywaną w dniu 4 maja 2014 r.
Przedmiotowa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W dniu 4 maja 2014 r. została sporządzona notatka służbowa wskazująca, że w tym dniu funkcjonariusz Straży Miejskiej w C. zastał na ul. [...] pracownicę zatrudnioną przez skarżącą, tj. G.B., handlującą z przyczepy słodyczami. Według autora notatki urzędowej handel odbywał się w związku z odpustem przy parafii [...].
Po wszczęciu postępowania, co nastąpiło postanowieniem z dnia [...], skarżącą w piśmie z dnia [...] podniosła, że w stosunku do tej samej przyczepy, która ustawiona była w dniu 4 maja 2014 r. na terenie parafii [...], wszczęte zostały dwa postępowania, tj. o nr [...] i [...]. Ponadto zakwestionowała w nim uprawnienie strażników miejskich do poboru opłaty targowej. Stwierdziła także, że ujawniona sprzedaż winna być zakwalifikowana jako prowadzona poza targowiskiem za zgodą właściciela lub zarządcy terenu w innych miejscach o powierzchni od 4 m2. Podkreśliła przy tym, że taką zgodą się legitymowała.
Odpowiadając na wezwanie organu I instancji, proboszcz parafii [...] w C. (adres: ul. [...] C.) w piśmie z dnia [...] oświadczył, że nie wyrażał zgody skarżącej na prowadzenie sprzedaży pierników na terenie kościelnym w dniu 4 maja 2014 r.
W kolejnym piśmie z dnia [...] skarżąca ustosunkowując się do pytania organu I instancji poinformowała, że powierzchnia przyczepy, z której prowadzona była sprzedaż wynosi 8 m2.
Następnie decyzją z dnia [...] nr [...] organ I instancji określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w opłacie targowej za 4 maja 2014 r. w wysokości [...] zł wzywając jednocześnie do zapłacenia tej kwoty. Na skutek wniesionego odwołania rozstrzygnięcie pierwszoinstancyjne decyzją SKO z dnia [...] nr [...] zostało uchylone, a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia. W motywach decyzji kasacyjnej wskazano, że wszczęte postępowanie dotyczyło sprzedaży na terenie kościelnym przy ul. [...] w C., podczas gdy określenie opłaty targowej w decyzji z dnia [...] odnosiło się do sprzedaży prowadzonej przy ul. [...]. Ponadto Kolegium zwróciło uwagę na potrzebę wyjaśnienia tego, gdzie była prowadzona działalność handlową, a także czy opłata targowa została pobrana w dniu sprzedaży.