Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Wojciech Gapiński (spr.), Bożena Suleja-Klimczyk, Protokolant Dominika Zabielska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi K. G., J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej umorzenia zaległości podatkowej w łącznym zobowiązaniu pieniężnym za IV kwartał 2009 r. 1) oddala skargę K. G.; 2) odrzuca skargę J. G.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. (dalej - SKO, Kolegium), działając na podstawie art. 17, art. 18, art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856) oraz art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm. - dalej o.p.), po rozpatrzeniu odwołania K.G. (dalej - podatnik, skarżący), utrzymało w mocy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności decyzji Burmistrza P. z dnia [...] nr [...] w sprawie umorzenia zaległości w łącznym zobowiązaniu pieniężnym za IV kwartał 2009 r. w kwocie [...] zł wraz z odsetkami.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazano na wstępie, że pismem z dnia 25 września 2013 r. Burmistrz P. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z wnioskiem o rozważenie możliwości stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza P. z dnia [...] nr [...] w sprawie umorzenia zaległości w łącznym zobowiązaniu pieniężnym, skierowanej do K. G. wskazując na ustalenia kontroli przeprowadzonej w 2012 r. w Urzędzie Gminy P. przez Centralne Biuro Antykorupcyjne.
Dalej podano, że postanowieniem z dnia [...] Kolegium wszczęło z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji Burmistrza P., a decyzją z dnia [...] stwierdziło jej nieważność.
Relacjonując zarzuty zawarte w odwołaniu od tego rozstrzygnięcia podano, że wytknięto w nim brak rzetelnego zbadania okoliczności sprawy, w tym nie uwzględnienie wniosku dowodowego podatnika o powołanie ówczesnego Burmistrza w charakterze świadka, w celu wyjaśnienia rzeczywistych przyczyn udzielenia ulgi, którymi ten organ kierował się wyrażając zgodę, gdyż nie da się ich ustalić z lakonicznego uzasadnienia decyzji. W odwołaniu wskazano także, że Kolegium dokonało dowolnej i powierzchownej analizy materiału dowodowego, w szczególności protokołu rokowań i aktu notarialnego, co doprowadziło do stwierdzenia, iż zobowiązania wynikające z tych dokumentów nie mogą wywołać skutków dla wymiaru podatku i stanowić podstawy do rezygnacji z jego dochodzenia. Tymczasem, w ocenie pełnomocnika strony, analiza ta konieczna jest do zbadania wzajemnych ustępstw, jakie poczyniły na swoją rzecz obie strony umowy i względów, jakie przy tym kierowały Burmistrzem P.. Zdaniem pełnomocnika podatnika, Burmistrz P. zawierając stosowny zapis w akcie notarialnym dużo wcześniej przed wydaniem decyzji dokonał oceny istnienia interesu publicznego, który przejawiał się w "dążeniu Gminy P. do uzyskania środków pieniężnych poprzez zbycie należącej do niej nieruchomości, dla której - ze względu na niekorzystne warunki terenu - nie potrafiono znaleźć nabywcy" i skoro ocena ta zachowała aktualność to nie było potrzeby jej szczegółowego ponownego przeprowadzania na etapie wydawania konkretnej decyzji umorzeniowej. W odwołaniu zarzucono także nieustalenie czy nastąpiło rażące (jak tego wymaga art. 247 § 1 pkt 3 o.p.) naruszenie prawa w ocenie ważnego interesu podatnika i interesu publicznego. Wskazano także na niezapewnienie stronie czynnego udziału i uniemożliwienie złożenia dalszych wniosków dowodowych. W ocenie autora odwołania, wadliwość uzasadnienia decyzji organu I instancji nie skutkuje nieważnością decyzji, gdyż w myśl art. 210 § 5 o.p. ustawodawca przewidział możliwość odstąpienia od uzasadnienia w przypadku uwzględnienia żądania strony w całości.